Page Text
________________
બુદ્ધિપ્રભા.
ગારરૂપી—મહેલામાં કે તેના કાચના કટકા જેવા આ હીરા માણેકમાં છે? ના! ના! તે પ્રેમનાં તા હવે સ્વપ્નાંજ ! તે પ્રભુતામય! પરમ પવિત્ર-સુક્ષ્મ પ્રેમ તો હવે અન્ય જન્મે! પ્રેમન નામપર તેા હવે મારે પૂળાજ મુકવાના ! માસ-અટપટા પ્રેમમાર્ગના પવિત્ર પ્રવાસી
૨૪
તું અત્યારે કયાં હોઇશ ! કાં એ સભ્ય મુખાકૃતિ અને માં આ ક્રોધ અને વિષયવિકારોની છાપથી છપાયેલું મુખાર્વિદ ! પણ સાકી ! સાકી ! કોણ જાણે મ્હને એના પર આટો બધે પ્રેમ કેમ ઉદ્ભવે છે? જાણે એજ ચહેરે ! મ્હારા પ્રવાસૌ મિત્રનાજ ચહેરે ! જ્યારથી હુ આ જનાનામાં નિરૂપાયે પગ મુક્યા સારથી જ તે બિચારા પ્રેમ વિવશ પ્રેમાત્માએ પાતાને પ્રેમ માર્ગના પ્રવાસ શ કર્યો : જ્યારે જ્યારે સાકીને જેછુ ત્યારે ત્યારે મ્હારા તે પ્રીયકર ને જાણે સાક્ષાત દર્શન ન આપતા હોય તેમ ભાસે છે. અરે ! એટલું તો ણુ છે. તેની મુખચર્ચા પરથી પ્રિયકરનાં દર્શનનો લાભ થાય છે એટલું ઘણુ છે. એ પ્રેમ ! હારા કેટલા પ્રકાર! ગુંજ માણસને નર્કના ખાડામાં નાખી શકે છે તે તુજ પરમેશ્વરની હજુરમાં પણ પહેાંચાડી શકે છે, ”
ލ
વળી વિચારમાલા ટુટી--અને બાંદી ખીન્ હાથમાં લઇ સામે ઘણા સમયથી ઉભી છે એ તેને ભાન થયું. પૂર્વની વાર્તા સ્મૃતી પર તરવરી ઉઠી ને તે ખેલીઃ~~સાકી ! તું ધેલી તે નથી થઈ ગઈ ? ડાકણું ! બાદશાહતી ભેગમ તે હું ...! શું તું મ્હારા પર પ્રેમ રાખે છે? મ્હારા પર પ્રેમ રાખવાના તુને શે હક્ક છે? ખસ દૂર જા !
"3
બાંદી ઉદ્દીને જવા તૈયાર થઇ. સેલીમાએ તુર્ત હેના હાથ પકડીને પોતાની પાસે એસાડી, મદ હસતી હસતી કહેવા લાગી:- ગાંડી! એ તે હું મશ્કરી કરૂં છું. ચાલ જવા દે વાત. હુને તે આજ કે ચેન પડતું નથી. કંઇ કંઇ પૂર્વ સ્મૃતિ મને સતાવે છે. હારી પેલી સૌ લાવ. તેિ સુભળાવ દ્વારા કને જરા મધુર આલાપ, અવે ગી ગરમી વરસી રહી છે-તે ઉધાડી નાંખ બધી માર મારી જરા બત્તી બુઝાવી તે, ચાંદનીની રેલ રેલાવી દે! ઘડી ઘરમાં ફુલના હાર ગજરા સ્ટેજપર સમારી દે! આજ તે ત્યારે મ્હારી કુલ સેજના દિવસ ! દીર્ઘ વિરહની જવાળા આજ આગ બુઝાવીશ. આવ ! સાકી ! મ્હારી પાસે બેસી કઇ કરૂણાને સુર છેડય ! અને ખરી ખાવ. કે હું ય ત્રણા વિસરી જ તેજ તાનમાં તલ્લીન બની જાઉં. ચલને દૈ યે સાકી !
..
સાર્કી ઉઠીને ઉભી થઇ. બેગમ ખાલાં- સાકી ! તરસ અહુજ લાગી છે, લાવ તે પહેલાં જરા સિરાજ.”
(1
ખાંદીએ સાનાના પ્યાલામાં પૃશ્મેદાર સિરાજી બેગમ સાહેબ હન્નુર રજુ કરી. પ્યાલા પર ફીણ બેષ્ઠ એગમે વળી કહ્યુ સાફી ! સુરાજરી તેજ હશે. ગુલાબ શરબત નાંખ્યું કે નહિ ?
">
در
બાંદીએ જવાબ વાળ્યે—“ જી, હા, નોંખ્યું છે.
17
“ દે કેજરી છતાંયુલ અદર ભેળવી દે” વળી અવાજ આવ્યે ’
સાકી સરબતના પ્યાલા ઉપાડી લઇને આંખ એરડામાં ગઇ. અંદર તાંબુલ અને બીજી કોઇ ચીર નાંખી પાછી આવી.
સાનાના પ્યાલાની અંદર ટાઢળતી અવલ સિરાજી ઈવાના પ્રકાશથી ચમકવા લાગી. તે ગ્લાસ ખલાસ કરી નાજની સેલીમાએ મેજ પર મુક્યું, તે ગંગાતુ ફુલદાનીમાં જલ્દ
| SR No. | 522072 |
| Book Title | Buddhiprabha 1915 04 SrNo 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Adhyatma Gyan Prasarak Mandal |
| Publisher | Adhyatma Gyan Prasarak Mandal |
| Publication Year | 1915 |
| Total Pages | 37 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Buddhiprabha, & India |
| File Size | 1 MB |