________________
૧૯૬ સર્વ તીર્થેશ પણ દાનને આપતા, દાનથી દુઃખ દર્ભાગ્ય કા. દાન. ૬ દાનથી દુઃખીનાં દુઃખ દુરે ટળે, દાનથી કર્ણ જગમાં ગવાયે. દાનથી પામિએ માન અવનીવિષે, મેઘરથ દાનથી શાન્તિ પાયો. દાન. ૭ દાન દીધા થકી તીર્થકૃત થાઈએ, દાનને દેઈએ ભવ્ય હાથે, બુદ્ધિસાગર સદા દાન દેતાં થકાં, હસ્તથી ધર્મત હેય સાથે. દાન. ૮
હે બંધુઓ દાન દેવા યોગ્ય છે. દાન દેવાથી પુણ્યની વૃદ્ધિ થાય છે. દાનથી દેવકમાં ઉત્તમ દિવ્યદેહે મળે છે. ખરેખર દાનથી સર્વત્ર અનેક પ્રકારની વાંછિત સિદ્ધિ થાય છે. દાનીના મનમાં પરોપકારની ઉત્તમ લાગણું વર્તે છે તેથી તે માનસિકદશામાં ઉત્તમ બનતો જાય છે, અનેક વૈરિયો પણ દાનના દેવાથી વશમાં આવે છે. દાન દેનારની ખરેખર સ્વર્ગ અને માતાળમાં કીર્તિ ગાજે છે. દાનથી દેવતાઓ પણ દાનીના ચરણકમલની સેવા કરે છે, દાનથી મુક્તિનાં સુખ અવશ્ય મળે છે. સર્વ પ્રકારના ધર્મ માં દાનનો ધર્મ પ્રથમપદને ભોગવે છે. દાન દેવાથી માનસિક વાચિક અને કાયિક સર્વ દોષો ઉત્તરોત્તર વધતા જાય છે. દાન દેનાર પુરૂષ દાનના પ્રતાપથી ધર્મનું બીજ વાવે છે. પંચમહાવ્રત પાળનાર સાધુઓને પ્રેમપૂર્વક દાન આપવાથી ઉત્તમ પુરૂષો મુક્તિમાં શિધ્ર જાય છે. દાન પાંચ પ્રકારનાં સૂત્રમાં રહ્યાં છે. અભયદાન સુપાત્રદાનર ઉચિતદાનને અનુકંપાદાન અને કીર્તિદાન પ્રત્યેક દાનનું વિવેચન કરવામાં આવે છે. અને મરતા બચાવવા, છાની રક્ષા કરવી, છાના પ્રાણ બચાવવા, જીવોના ગુણેનું રહણ કરવું, કાઈ જીવોને મારતું હોય તે તેઓનું યથાશક્તિ રક્ષણ કરવા પ્રવૃત્તિ કરવી-ઇત્યાદિ બાબનનો અભયદાનમાં સમાવેશ થાય છે. મન, વાણી, કાયા અને લક્ષ્મી આ ચાર થકી અભયદાન થઈ શકે છે. મનમાં જીવોને મરતા બચાવવાને ભાવ કરવોતેના મનમાં ઉપાયો ચિંતવવા ઈત્યાદિ મનવડે અભયદાન જાણવું. જો મનમાં અભયદાનનો વિચાર ન થાય તે કાયા અને વાણીથી પણ કંઈ થઈ શકતું નથી. મનના ભાવપૂર્વક વાણી અને કાયા પણ જીવોને મરતા બચાવવા ઉદ્યમ કરે છે. માટે મનવડે થતું અભયદાન ઉત્તમ છે. જે મનમાં અભયદાનો ભાવ ન હોય તો વાણું અને કાયાથી કરેલું અભયદાન ઉત્તમ ફળ આપી શકતું નથી. તે માટે મનથી અભયદાન કરવાની પ્રથમ આ વશ્યકતા ગણી છે. કેટલાકના મનમાં અભયદાન દેવાની રૂચ ન છતાં આ ગળ પાછળના સંયોગને અનુસરી ના સત્તાધારીની આજ્ઞાને અનુસરી તેમજ લોકમાં હલકા ન પડીએ તેવા કેટલાંક કારણોને અનુસરી અભયદાન દેવું