________________
શ્રી શાંતિનાથા ના વાસન. ( Reading )
( લેખક. શંકરલાલ ડાહ્યાભાઈ કાપડીઆ. ) વાચન એ વિજ્ઞાનાસ્પદ છે. તે સ્વતઃ સુખપ્રદ તથા આનંદ પ્રદ છે. જે માણસને વાંચનને શોખ હોય છે તે હંમેશાં આનંદ ભાગવે છે. અા પુ. ફની અંદર રહેલા અજ્ઞ વિચારોને સુશિક્ષિત વાચક દુર કરી શકે છે. અને તેમને સન્માર્ગે દોરે છે. જે માણસને વાંચનનો અતિશય શોખ લાગ્યો હોય છે તે જેટલો આનંદ અનુભવે છે તેટલો આનંદ બીજે કઈ ભાગ્યેજ બીજી વસ્તુમાં અનુભવી શકતો હશે. એક વખત એમ પણ કહીએ તે ચાલે કે ચક્રવતિની સાહ્યબી ભોગવનાર સાર્વભૌમરાજા પણ એક રસજ્ઞવિદ્યાના જ્યારે પુસ્તકાલયમાં વાંચવામાં નિમગ્ન થયો હોય અને જે આનંદ અનુભવતો હોય તેટલો આનંદ તે પોતાની સાહ્યબીથી પણ નહીં ભગવતો હૈય. વાચનથી જ્ઞાન થાય છે. અને જ્ઞાનામૃત મને જ્ઞાન એજ અમૃતનું ભાજન છે. તેનો સ્વાદ જે ચાખે તેજ જાણે. “પાણી ખારું કે મારું ” તે જેમ ચાખ્યાથી માલુમ પડે છે તેમ જ્ઞાનથી પ્રાપ્ત થતું સુખ જ્ઞાનીજ અનુભવે છે, તે નીચના કવિતઉપરથી વધુ સમજશે.
કઈ અબુચ ધર્મમાં શું જાણે, કોઈ અબુજ બુજમાં શું જાણે; જે નણે છે તે તો જાગે, બીજો જ્ઞાની દાતા ન. જ્ઞાની જ્ઞાનના સુખ પણ, અજ્ઞાની કહે ત્યાં શું તન; ધરમી ધરમ માઝા મહાલે,
એ તે જોયું નજરે નાને. માટે જ્ઞાનનો રસ તે જે ચાખે છે તે જ જાણે છે. વળી જ્ઞાનનું મહત્ય વર્ણપનાં યોગના મહામા શ્રીમદ્ બુદ્ધિસાગરજી કહે છે.
કરા જ્ઞાનિનું માન જ્ઞાનની પાસે કિરિયા, જ્ઞાનવિના નહી માન જ્ઞાનવણ કાય ન તરિયા, જ્ઞાનવિના તો દુઃખ જ્ઞાનવણું અંધાધુંધી, જ્ઞાને કર્મવિનાશ જ્ઞાનથી પ્રગટે શુદ્ધિ. નાની જગ ચિંતામણિ અહો જ્ઞાની જગમાં નિમણ, નાની બહુ માન કરતાં મુકિત છે સાહામણું.
