________________
अपभ्रंश भारती 17-18
तिप्पयारु अप्पा मुणहिं परु अंतरु वहिरप्पु। परु भावहिं अंतर सहिओ चाहि रुच वहि निभंतु॥6॥
मिच्छादंसणि मोहियउ परु अप्पा ण मुणेइ। सो वहिरप्पा जिण भणिउं पुणु संसारु भमेइ॥7॥
जो परिजाणइ अप्पु परु जो परभाव चएइ। सो पंडिउ अप्पा मुणइ जो संसारु मुचेइ॥8॥
णिम्मलु णिवकलु सुद्ध जिणु विण्हु बुद्ध सिव संतु। सो परमप्पा जिण भणिया एहउ जाणि निभंतु॥9॥
10.
देहादि खु जे पर कहिया जो अप्पाण भुणेइ। सो वहिरप्पा जिण भणिओ पुणु संसारु भमेइ ।।10।।
देहादि षु जे पर कहिया ते अप्पणा णु हुंति। इउ जाणेविणु जीव तुहुं अप्पा अप्पु मुणंति॥11॥
__ अप्पा अप्पउ जे मुणहिं तो णिव्वाणु लहेहिं।
परु (अप्परु) अप्पउ जउ मुणहिं तुहुं तो संसारु भमेहिं॥12॥
इच्छारहियउ तउ करहिं अप्पा अप्पु मुणेहिं। तो लहु पावहिं परम गइ फुडु संसारु मुएहिं ।।13।।
परिणामें बंधु जि कहिऊ मुक्खु वि तहिं जि वियाणि। इउ जाणेविणु जीव तुहुं तहिं भावहि परियाणि ॥14॥
15.
अह पुणु अप्पा ण वि मुणहिं पुणु जु करहिं असेसु।। तो वि ण पावहिं सिद्धि सुह पुणु संसारु भमेसु॥15॥