________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
છે કે અમ્ | अखिल भारतवर्षीय जैन श्वेताम्बर मूर्तिपूजक
मुनिसम्मेलन संस्थापित श्री जैनधर्म सत्यप्रकाशक समितिनुं मासिक मुखपत्र जेशिंगभाईनी वाडी : घीकांटा रोड : अमदावाद (गुजरात)
તંત્રી : ચીમનલાલ ગોકળદાસ શાહ વર્ષ ૨૨ | વિક્રમ સં૨૦૧૨:વીરનિ. સં. ર૪૮૧ ઈ. સ. ૧૯૫૬ માં : || મહા સુદ ૪ બુધવારે : ૧૫ ફેબ્રુઆરી | | ૨૪૬
ભેગને પરિવાર લેખક : પૂજ્ય મુનિરાજ શ્રીચંદ્રપ્રભસાગરજી (ચિત્રભાનું )
આજે માણસ ભેગ તરફ દેડી રહ્યો છે. પણ એ ગમે તેટલા ભોગ ભેગવે તેયે એને શાન્તિ કે તૃપ્તિ મળે ખરી? માણસનું મન સદાય અતૃપ્ત જ રહેવાનું. આ ભેગોને પામવા પણ જીવનને ભેગ આપે પડે છે. આવા જીવનને, મૂલ્યને, કાયાને, આત્માને ભેગ આપવા છતાં મેળવેલા ભેગો ચિરકાળ ટકતા નથી. એ મેળવ્યા પછી નહિ જ જાય એમ કોણ કહી શકે ! એને પામીએ ત્યારથી જ રખે એને વિયાગ ન થાય એની ચિન્તા ઊભી થાય છે. આ ચિંતા ખેટી પણ નથી. ભેગમાં રોગનો ને વિયોગને ભય છે જ. તે કયારે આવશે તે માણસ જાણતું નથી, પણ તે આવશે, જરૂર આવશે એમ તે સૌનાં હૃદય કબૂલ કરતાં હોય છે. ભેગની પ્રાપ્તિ ટાણે પણ માણસના હૈયામાં જે વિયોગની શંકા ઉદ્દભવે છે તે ખોટી નથી. એની પાછળ આત્માના અનુભવને પ્રકાશ છે.
એણે અનેક ભોગીઓને અંતિમ સમયે રેગમાં ટળવળતા અને વિયોગમાં મૂરતાં જોયા છે. અને એ દશ્યનું કદી ન ભુલાય તેવું પ્રતિબિંબ એ હૃદયે પડયું હોય છે. તેથી જ માણસનું હૃદય ભેગના ઉપગ વખતે પણ કરે છે. આ કંપ સૂક્ષ્મ હોય એટલે એને માણસ, નિર્બળ મનની શંકા કરી, ભૂલી જાય છે. પણ ખરી રીતે તે એ કંપ આત્માને સાક્ષાત્કાર છે. ભયના સાક્ષાત્કારનો ઉપયોગ માણસ સાવધ થઈને કરતા નથી. આ અનુભવને ઉપયોગ કરે તે એ જરૂર ભેગ અને ઉપભેગથી વિરમે, એ ભેગમાં રહેલી અતૃપ્તિ જોઈ શકે, ભેગમાં રહેલા રોગ ને શેકના ઘા અવલોકી શકે. સાપથી સાવધ થઈને ચાલે તેમ ભોગના પાપથી પણ સાવધ થઈ ચાલે. પણ માણસ, ભેગની વીજળી ચમકે છે ત્યારે
[ જુએ : અનુસંધાને ટાયલ પેજ બીજું ]
For Private And Personal Use Only
