Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
અંક: ૩ ]
પતિતપાવને મદનિકે : અલી મનોરમે છે શું? વાતમાં કઈ માલ નહિ હેય ને મેણુ નાખતી હશે ઝાઝું! મનોરમે : અરે! એક માણસે હજાર માણસને મૂર્ખ બનાવ્યા. બીજું તે ઠીક, બુદ્ધિના ભંડાર મહામાત્ય અક્ષયકુમારને પશુ બનાવ્યા. કાચડો રંગ બદલે એમ એ ચોરે રંગ
બદલી ગયો. મદનિકે : વાત વિગતથી બેલ! મને રમે : કાલે સમાચાર આવ્યા હતા, કે લૂંટારા રેહિણેયને જેર કરીને, મુશ્કેટયાટ બાંધીને મહામંત્રી અભયકુમાર આવ્યા છે. સવારે નગરપ્રવેશ છે. નગર પ્રવેશ વખતે આખી પાટનગરી ટોળે વળી. આગળ ઊંચા હાથી પર મહામંત્રી બેઠા હતા, ને પાછળ સાંકળથી બધેિલો રેહિણેય ઘસડાતો ચાલતું હતું. અરે સખી! જેના નામથી મર્દોનાં કાળજા ધકધક થતાં તે રોતાં બાળક છાનાં રહી જતાં, એ ભયંકર લૂટારાને નીરખવાની સહુને તાલાવેલી હતી. પણ ત્યાં તો એક અજબ આશ્ચર્ય બન્યું. પ્રચંડ લુંટારાને બદલે ત્યાં એક ખેડૂત કણબી જે માણસ જોવા મળ્યો, માણસ તે કેવો ? હેઠ લબડતા, લાળ ટપકતી, પગ વળેલા, હાથ દૂઠી ને આંખ ફાંગી ! સહું અંદરોઅંદર વાતો કરવા લાગ્યા કે મહામંત્રી આવાને બદલે માલા” ને પકડી લાવ્યા લાગે છે! પણ મેટાના મોં ઉપર કોણ કહે ? મદનિકે : કઈક તે કહેનાર હશે જ ! મને રમે : બીજું કોણ હોય? ખુદ મગધના મહારાજા બિંબિસાર શ્રેણિક પોતે. તેમણે સાફ
સાફ કહી દીધું કે આ રહિણેય ન હોય. કોઈ ભળતા માણસ તમને ભેટી ગયે, ને રોહિણેય હાથતાળી આપી નાસી ગયો. મહામંત્રીએ કહ્યું કેઃ બા એ જ છે-" ત્યારે મહારાજાએ કહ્યું કે “ પુરાવા રજુ કરે, ખાતરી કરી આપે. એ વિના એને હું નહીં દંડું. મગધના ન્યાયને કલંકિત નહિ કરું. ભલે સે ગુનેગાર છૂટી જાય, એક બિનગુનેગારને
મરવા નહિ દઉં.' મદનિકે : અલી મીઠી મધ જેવી મનોરમા થઈને તારી વાત પૂરી ? હું પણ તારી પાસે
એ વાતના અનુસંધાનમાં જ આવી છું. મને રમે : તે બોલતી કેમ નથી? મીંઢી! તારા મેમાં મગ ભર્યા છે! શું વાત છે, બેલ! મદનિકે : મહામંત્રીએ આડે લાકડે આડે વેઢ' પાડવાનો નિર્ણય કર્યો છે! રોહિણેય
ભલે બળ અને કળમાં ઉસ્તાદ હોય તે, આપણું મહામંત્રી કષ ઓછી ઊતરે એવા છે? એમણે ભૂલભુલામણી રચી છે. એમાં સ્વર્ગની રચના કરી છે. મારે ને તારે અસરાઓને વેશ ભજવવાને છે. વૈદ્યરાજે રહિણેયને ઘેન આપ્યું છે. એ ઘેન ઊતરે એટલે આપણે એક નાટક ભજવી બતાવવાનું છે. મગધરાજ અને મહામંત્રી પડદા પાછળ ઊભા રહેશે. જેવું કામ બજાવશું તેવું ઈનામ મળશે ચાલ, સુંદર વસ્ત્રાલંકાર સજી લે, બીજી પણ સખીઓ આવે છે. સહુ નૃય ને સંગીત કરતી ચાલે.
[નપુરઝંકાર, વાઘ] મદનિકે : સાવધાન! જે રોહિણેય ઘેનમાંથી જાગે છે!
[હિણેય જોરથી બગાસું ખાય છે. આશ્ચર્યથી ચારે તરફ જોઈ રહે છે. સુંદર ખંડ છે. નીચે કાલી, રૂપેરી દિવાલો પર સોનેરી કોતરણી, હીરામાણેકનાં પાંજરાં, ચંદનને પલંગ, મખમલી તળાઈ પાસે તીજડિત સુરાહીમાં આસવ, ને સામે અપ્સરાઓ અર્ધનગ્ન વેશે પાસે બેઠી છે.]
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 521695 |
| Book Title | Jain_Satyaprakash 1952 12 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad |
| Publisher | Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad |
| Publication Year | 1952 |
| Total Pages | 28 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Satyaprakash, & India |
| File Size | 12 MB |