Jain_Satyaprakash 1950 03

SR No.: 521662
Original Sutra Author: N/A
Author: Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad
Publication Year: 1950
Total Pages: 28
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Satyaprakash, & India
File Size: 12 MB

Page 19

४६] સેમેશ્વરકૃત પ્રીતિ કોમુરી
१४५ केचित् कुलं भीतिनिराकुलस्य, कृतावदानस्य परे च दानम् । मान्यत्वमन्ये विनिवृत्तमन्यो, ब्याचख्युराख्येयकुलस्य तस्य ॥ कवीन्द्रशैलेन्द्रविनिर्गतानां, सरस्वतीनां प्रसृतान् प्रवाहान् ।
आरुह्य भूमण्डलमासमुद्रमियति मन्त्रीश्वरकीत्तिहंसा ॥ કવીશ્વરની વાણએ કર્ણ સમાન દાનેશ્વરી વસ્તુપાલનાં કર્ણ પવિત્ર કર્યા અને બદલામાં મંત્રીએ વિપુલ દાન આપીને તેમનાં હૃદય આનંદિત કર્યા.
कवीश्वराणां पृणति स्म वाणी, कर्णद्वयं कर्णसमस्य तस्य । सोऽपि प्रमोदं हृदयेषु, तेषामुदारपाणी रचयांचकार ॥ दत्ते स्म तेभ्यः सचिवः कविभ्यः, प्रभूतमत्यद्भुतकीर्तिरर्थम् । आदत्त चिद्रूपतया निगूढमप्यर्थलेशं तु तदीयसूक्तात् ॥ मनीषिणां मानसमन्दिरेषु, श्रीमानमात्यो निवसन्नजस्रम् । तेभ्यः सक्लप्तं वितरत्यगण्यहिरण्यविश्राणन कैतवेन ॥
આ પ્રમાણે વસ્તુ પાલની કીર્તિ કૌમુદી જ્યારે પૂછું તેજથી પ્રકાશની હતી ત્યારે, એક પ્રભાતે તીર્થંકરની પૂજા કરતાં કરતાં તેને ધનની અનિષ્ટતાના, સંસારની અને વિષયની ત્યાજ્યતાના વિચારો આગ્યો,
पित्राद्यैरुपभुक्ता या, पुत्राद्यैरपि भोक्ष्यते । कामयन्ते न तां सन्तो, ग्रामवेश्यामिव श्रियम् ॥ न संसारस्य वैरस्यमिदं वेत्ति जडो जनः । यत्सुखं स सुखाभासो, यद्दखं दुःखमेव तत् ॥ सत्यं संमृतिगतैय, दुःखैः पूर्णा निरन्तरम् ॥
यतस्तव्यतिरेकेण, नान्यत् किश्चिदिहाप्यते ॥ અને તેણે નિર્ણય કર્યો કે–વિધિ જયારે કેધ કરીને વધે છે ત્યારે ધર્મ મનુષ્યના કવચરૂપ બને છે, માટે તે જ અમારું શરણું બને.
विधौ विध्यति सक्रोधे, वर्म धर्मः शरीरिणाम् ।।
स एव केवलं तस्मादस्माकं जायतां गतिः ॥ અને પછી વસ્તુપાલ ધર્મ સાધના માટે શંત્રુજય અને ગિરનારની મેટી સંધયાત્રા કાઢે છે. એ યાત્રાઓનું માર્યો માં આવતાં અન્ય તીર્થોનું, શત્રુંજય અને ગિરનાર ઉપર મંત્રીએ બાંધેલા મન્દિરનું તથા રચેલા ઉત્સવોનું રસિક વર્ણન કરીને સેમેયર કવિ પિતાના મિત્ર અને આશ્રયદાતા વસ્તુપાલ માટે આશીર્વચન ઉચ્ચારી કીતિ કૌમુદીનું समापन रे :
दूर्वापुष्पफलाक्षतैरुपचित पात्रं दधत्यः करे, यस्मै मङ्गलमङ्गनाः प्रणयिनां चकुस्तदा संमदात् । स्फीतानि स्वयशांसि बन्दिगदितान्याकर्णयन् कर्णवत्,
दानोदामकराम्बुजः स जयतु श्रीवस्तुपालश्चिरम् ॥ * “પ્રાચીન સંસ્કૃત ગ્રન્થમાંથી વાચનની હારમાળામાં તા. ૨ાન-૫૦ની સાંજે અમદાવાદ રેડિયો સ્ટેશનેથી કરે વાયુ તલાપ-અખિલ હિન્દ રેડિયે ના સૌજન્યથી.]