Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
સુનંદા અને રૂપાસેનકુમાર
[ ૧૨૧ જોઈ માણસે નગર તરફ પાછા વળ્યા ને સાધ્વીજી મહારાજને પાછી વળવા વિનવણી કરવા લાગ્યા. પણ સાધ્વીજી સુનંદા તો કોઈનું સાંભળ્યા વિના માત્ર અરિહંતનું ધ્યાન કરતાં આગળ ધપવા લાગ્યાં.
થોડુંક ગયા પછી એક ઝાડ તળે સુનંદા સાધ્વીજીએ પિતાની સાથે આવેલાં સાધ્વીજીને કહ્યું: તમે રોકાઈ જાઓ. હું એ હસ્તિને પ્રતિબોધવા આગળ જાઉં છું. ગામના લોકોને ભય જશે ને શાસનની પ્રભાવના થશે. તમે ચિંતા ન કરશે. આગળ ને આગળ નિર્ભયપણે ચાલ્યાં જતાં સાધ્વીજીને જોઈને લોકો પોકારો પાડીને કહેવા લાગ્યા. આગળ ન વધશે. આ જમ જે આવશે તે તમને ભરખી જશે ભરખી.
પરંતુ સુનંદા સાધ્વીજી તે અભય અને રષદનપણે વીર વીર વીર કરતાં આગળ વધે છે.
ત્યાં હાથીના ડરથી ઝાડ પર ચઢી ગયેલા લોકોએ સાધ્વીજીને જોઈને કહ્યું અરે ! પાછાં વળી પાછાં. આગળ જશે નહિ, ત્યાં વળી બીજું ટાળું પણ એ જ ભયને સૂર સંભળાવતું મળ્યું. લેકે તેમને આગળ વધતાં જોઈને અંદર અંદર કહેવા લાગ્યા. આ તો કોઈનું સાંભળતાં નથી. બહેરી તો નથીને ? ત્યારે પાગલ હશે? અરે ! એને કાંઈ ભૂતબૂત તે નથી :વળગ્યું ને? આટઆટલા લોકો ના પાડે છે છતાં કઈ સમજતાં નથી, પાછી વળતાં નથી, તે શું ત્યાં હાથી પાસે મરવા જાય છે ? ભાઈ ધન્ય છે એની વજજર જેવી છાતીને! સ્ત્રી કહે કાંઈ સ્ત્રી છે? આટલી હિમ્મત, આટલી ધીરજ, અરે આટલી શાંતિ ભલભલા મરદને પણ નથી હોતી.
ત્યાં તો એક અનુભવી સજજને બેલ્યિાઃ ભાઈઓ ! આ કેણુ છે તેની તમને કેઈનયે ઓળખાણ જ નથી. આ તો મહાસતી સાધ્વીજી છે. એનું હૃદય કઠોર નથી, એ બહેરી નથી, એ પાગલ નથી. આ તે ગુણગુણુનો ભંડાર છે. એ બહુશ્રત છે, એ તે પ્રભાવશાળી પ્રવચનકાર છે. એમના ઉપદેશથી ઘણા તર્યા છે. એના દર્શનથી કેટલાયે પવિત્ર થયા છે.
બીજો હા, એ તો જાણીએ છીએ. તેઓ જે કરશે તે સારું જ કરશે. વળી એક બેલ્યાઃ ભાઈઓ આ તો મરણને જીતીને નિઃસ્પૃહ બની હાથીને ઉપસર્ગ સહન કરવા જતાં હોય તે ના નહિ? આપણો શાસ્ત્રોમાં સાંભળીએ છીએ કે પૂર્વે પણ અનેક ત્યાગી, તપસ્વી, સાધુ, મહાત્માઓ ભયની સામે જઈને ઉસ સહન કરતા હતા અને સિદ્ધિ મેળવતા હતા. પરંતુ એક વાત છે કે જે ગામની સીમમાં મુનિ મહાત્માઓને ઉપસર્ગ થાય છે તે ગામનું અશુભ કરે છે. માટે દિલમાં ખેદ થાય છે કે આ અહીં શું ?
આ પ્રમાણે વિવિધ જનપ્રવાદ વહી રહે છે. ત્યાં સામેથી ચાલ્યા આવતા ગજરાજને લોકોએ જોયો. માણસમાં દોડાદોડ શરૂ થઈ ગઈ. સાધ્વીજીતી અને ગજરાજની દૃષ્ટિ મળી અને ગજરાજને સાધ્વીજી ઉપર મહોદય પ્રગટયો કે શત થયા. તેમની ચારે બાજુએ તેણે ઘુમવા માંડ્યું. આ કાણ? આ કેશુ? આમ વિચારતાં મનમાં આહૂલાદ પ્રગટયો. ત્યાં તે મીઠા મધુરા અવાજે સાખીજીએ કહ્યું:
રૂપસેવ ! બુજઝ ! બુજઝ! અરે ભોળા ! મોહાંધ બની તેં શું શું દુઃખ સહન કર્યા તે સંભાળ. અને આટલું છતાં હજી પણ તું મારા ઉપરનો નેહ નથી છોડતે? મારા માટે કલેશ, વેદના અને દુઃખ સહતાં તારા સાત ભવ થયા. હજી પ્રેમબંધન નથી છૂટતું. અરે રે! તું દરેક ભવમાં અનર્થદંડથી દૂકાય છે. માટે સમજ:
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 521661 |
| Book Title | Jain_Satyaprakash 1950 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad |
| Publisher | Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad |
| Publication Year | 1950 |
| Total Pages | 28 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Satyaprakash, & India |
| File Size | 12 MB |