Jain_Satyaprakash 1944 11 12

SR No.: 521605
Original Sutra Author: N/A
Author: Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad
Publication Year: 1944
Total Pages: 28
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Satyaprakash, & India
File Size: 13 MB

Page 17

અંક ૨-૩ ]
શ્રીષેણ કેવલી
[ ૩૧ પંડિતજી પેાતાને અહી જીવે તે પેાતાની દુર્દશા કરે અને દુનિયામાં અપમાન થાય. એટલે શ્રીષેણે કહ્યું: મને ગમે ત્યાં સંતાડી દે. કાઈ રસ્તા ન સૂઝતાં ધરની ગટર—ખાળ હતી ત્યાં શ્રીષેણુને સંતાડયા. દરવાજા બ્રાડયા. પંડિતજી ધરમાં આવ્યા. ઘરમાં પડિતાણી સિવાય બીજું કાઈ નહોતું.
ગટરમાં પડેલા પેલા શ્રીષેની દુર્દશા હતી, જે રસ્તેથી આગળ કપડું દાબવું પડે, ત્યાં ગધાતા પાણીમાં એ પડયા હતા. કરડતા હતા. અને વા કૂદાકૂદ કરતાં હતાં. એને નરકની વેદના યાદ આવી. અરેરે, હું કયાં આવું અકાર્ય કરવા આવ્યા? હવે કદી પણ આવું પાપ નહીં કરુ.. એમ વિચારે છે ત્યાંતા કયાંક કાલાહલ થયા. બધા માણસે ત્યાં ગયા હતા. ત્યાં પાછળથી ડેાશીએ . આવી હાય ઝાલી તેને બહાર કાઢયા અને કહ્યું: તું અત્યારે જતેા રહે, સવારે તને બધા સમાચાર આપીશ.
નીકળતાં નાક અને મેઢા મચ્છરો માંઢ ને માથે
ગંધાતાં કપડાં અને શરીર ઉપર પણુ ગંધાતું પાણી આવી દશામાં હુ' જલદી નાસતા હતા ત્યાં સિપાઈએ મને પકડયા અને દીવા લાવી મને જોયા. જોતાં જ બધા ચમકયા. અરે, આ તેા મત્રીપુત્ર શ્રીષેણુ–રાજાસાહેબના મિત્ર શ્રીષેણ! હવે શું કરવું ? ત્યાં તે રાજા પોતે નગરચર્યા જોવા નીકળ્યા હતા એ આવી પહોંચ્યા. દૂરથી મને જોઈ દૂર જ ઊભા રહ્યા, પૉંડિતજીના ધરમાં કોલાહલનું કારણ આ જ છે એમ વિચાર્યું. અરે, કાણુ ભૂલ નથી કરતા. સંસારમાં કયા મતિમાન સ્ખલના નથી કરતા. એને ઉગારવા જોઈએ. પેાલીસને સૂચના કરી મને છેડાવ્યેા. હું ઘેર આવ્યેા, નાહી ધેાઇ શુદ્ધ થયા. આખી રાત મે ચિંતા અને વિચારમાં પસાર કરી. ત્યાં સ્હવારમાં દ્વારપાલે મને બધા સમાચાર આપ્યા. થોડીવારમાં પેલાં ડેાશી પણુ આવ્યાં. એણે કહ્યું; કાલે હું લઈ ગઈ હતી તે મારી પુત્રી છે. એણે રાત્રે કાર્ય કરવા તૈયારી કરી, હાથમાં છરી લઈ પેાતાના પતિને મારવા ગઈ ત્યાં તા કાઈકે તેને થંભી દીધી, અને આકરા બંધનાથી બાંધી લીધી. તે પીડાવા લાગી. બધા જાગી ગયા. ધરમાં કાલાહલ મચી ગયે. પંડિતાણી તા બંધનની પીડાથી પીડાય અને ચીસેચીસ પાડે. ત્યાં તે રાજાજી આવ્યા. તેમણે ધૂપદીપ કરી કહ્યું: કાઇ દેવદેવીએ ઉપદ્રવ કર્યા હાય તા શાન્ત કરી દો. ત્યાં તેા આકાશમાંથી વાણી થઈ: હું શાસનાધિષ્ટાયિકા દેવી છું. આ દુષ્ટા સ્ત્રી પોતાના પતિને નાશ કરવા તત્પર થઈ; તેા તેના સમ્યગ્દષ્ટિ પતિને બચાવવા મે' તેને બાંધી છે. જેને તેં અચાવ્યા તેને પતિ કરવા અને પોતાના આ પતિને મારવા આ સ્ત્રી તૈયાર થઈ છે તેને યેાગ્ય સજા મલવી જ જોઈએ.
રાજાએ ઘણી વિનંતી કરી, પરંતુ દેવીએ કશું માન્યું નહિ. એટલામાં પવિત્રતાની મૂર્તિસમાં બ્રહ્મચારિણી સુત્રતા નામના સાધ્વીજી—ખે સાધ્વીજી પડિતજીને ઘેર પધાર્યાં. તેમના ચારિત્રના પ્રભાવ જોઈ પતિપત્ની રાહિતાને દેવીએ કહ્યુંઃ તારાં ખૂધને હું છેડી નાંખુ છુ. સાધ્વીજીને ભાવથી વંદના, નમસ્કાર કરવાની ભાવના થઈ તેથી તું મારી સામિકા બહેન છે. બસ ત્યાં તે વાત્રિના નાદ થયા. રાહિતા સાધ્વીજીને નમી. અને ઉપદેશ સાંભળી એને દીક્ષા લેવાની વૃત્તિ · થઇ છે. સાીજી કહે છેઃ અમારા ગુરુ શ્રી શીલપ્રભસૂરિજી જેએ ઉદ્યાનમાં પધાર્યાં છે, તેમની પાસે જઈ દીક્ષા લ્યે .