________________
मं अत्तमत्तमिममीस ! कसायदंडा भट्ठे हहा अइसुदुस्सहदूहपत्तं । पत्तं सुहाय चरणं नमिनाह तुज्झ जं नाह ! तं चरणमप्पसुहाण ठाणं ॥२१॥ हे नाह ! उअ मणं मम णं मणोओ वेहं विहाइ अहिअं अहिअं किलिलैं । मं पाहि भत्तयणताण जिणिंद ! णेमी ! भत्तीअ विग्घहरणेक्कसुविक्कमो तं ॥२२॥ संमोहपासमरिहा मम पास छिदे अण्णाण-जड्डजणसत्तविबोहभाणू । तं आससेणनिववंससिरिस्स वास ! तं आसिओ विसहरेण विसं हरेसि ॥२३॥ तारासु तुज्झ नयणाण जिणेस ! विस्सं कारुण्णमंडियमिहं च हियं च पत्तं । मज्झम्मि नाह ! करुणं तं तहा हं जं वीर ! पेक्खमि ममं तुह नेत्तविस्से ॥२४॥
*
*
*
