Page Text
________________
:
-
શ્રી સિદ્ધચક્ર (તા. M૧-૩૮) યોગ્ય જ છે. ધ્યાન રાખવા લાયક એ હકીકત છે કે કે કોઈપણ રાજા મહારાજા કે શેષ્ઠિ સેનાપતિએ કરેલું ઋદ્ધિમંત રાજા મહારાજા અને શ્રેષ્ઠી સેનાપતિ હોય નહિ. એમ અભિમાન થયું. ધ્યાન રાખવું કે આડંબરથી ગુરૂમહારાજ પાસે આવી સર્વ અધિકરણને કોઈપણ રાજા મહારાજા કે શ્રેષ્ઠ સેનાપતિએ દેશવિરતિ અલંકારો છોડીને સામાયિક કરે છે. એટલે ધર્મથી દૂર સામાયિકને અંગે એવું વિચાર્યું નથી કે કોઈપણ રાજા ખસેલા જે ગુરૂ પાસે સામાયિકની મનાઈ કરે છે તેઓ મહારાજા કે શ્રેષ્ઠિ સેનાપતિએ સામાયિક ન કર્યું હોય તો અંગે પણ સાંભળવા લાયક નથી.
તેવા રૂપે હું સામાયિક કરું, કારણ કે સામાયિકમાં
આડંબરને અવકાશ હોતો નથી, પરંતુ ભગવંતજીને આડંબર વિના વંદને જતા ઋદ્ધિમંતની ઋદ્ધિ વ્યર્થ જ
તીર્થંકર મહારાજા વિગેરેના વંદનમાં દરેક રાજા ગણાય.
મહારાજની પ્રવૃત્તિ હતી અને તેથી જ તે મહારાજ આ સ્થાને એક વાત યાદ રાખવાની છે અને તે દશાર્ણભદ્રજીને મન થયું અને આવી રીતે જયારે જેમ લોકોક્તિએ દસેરાદિને ઘોડો દોડે નહિતો તે એનું દશાર્ણભદ્રજીનું ભગવાન તીર્થકર મહારાજને વંદન બલસામર્થ્ય વિગેરે સર્વ વ્યર્થ ગણાય. તેવી રીતે કરવાના આડંબરમાં જ જયારે સર્વોત્કૃષ્ટ સ્થાન જીનેશ્વર મહારાજના શાસનમાં જે જે ઋદ્ધિમંત રાજા મેળવવાનું નિશ્ચલમન થયું ત્યારે જ તે મહારાજ મહારાજા કે શ્રેષ્ઠી સેનાપતિ હોય તેઓ જો તીર્થકર દર્શાણભદ્રજીના આડંબરનું સર્વોત્કૃષ્ટપણું નથી, પરંતુ ભગવંત કે આચાર્ય મહારાજના વંદન વખતે પોતાની તીર્થંકરના વંદનના આડંબરમાં તો સર્વોત્કૃષ્ટપણું કંઈ ઋદ્ધિનો આડંબર ન કરે તો ખરી રીતીએ તેની હસ્તિ ઓરજ ચીજ છે તે જણાવવા માટે સૌધર્મ ઈંદ્ર આદિ ઋદ્ધિ શાસન અને ધર્મની અપેક્ષાએ વ્યર્થ જ મહારાજને વચનાતીત એવા દેવતાઈ આડંબરથી ગણાય. આ વાત જ્યારે લક્ષ્યમાં લેવામાં આવશે ત્યારે ભગવાન મહાવીર મહારાજને વંદન કરવાનો પ્રયત્ન જ મહારાજા કોણિક, ઉદાયન, જીતશત્ર અને કરવો પડ્યો એવી રીતે શાસ્ત્રકારે જણાવેલી હકીકત આદીનશત્રવિગેરે અનેક રાજાઓએ ભગવંત તીર્થકર ભગવાન તીર્થંકરના વિષે થતા આડંબરની બરોબર મહારાજના વંદનને અંગે આખા ગામને શણગારવા કિંમત સમજનારાઓ જ યથાર્થપણ સમજી શકશે. અને સમસ્ત ઋદ્ધિયુક્ત થઈને વંદન કરવાનો પ્રયત્નો કર્યાનું કથન સૂત્રકારોએ સ્થાને સ્થાને કેમ કર્યું છે તેનો સર્વોત્કૃષ્ટ સ્થાન મેળવવા સર્વવિરતિનું ગ્રહણ ખુલાસો સ્વયં થઈ જશે.
વળી સૌધર્મ ઈંદ્રમહારાજ કરતાં વંદનના દશાર્ણભદ્રજીનું અભિમાન શા માટે
આડંબરમાં અધિક વધવાની શક્તિ મહારાજા
દશાર્ણભદ્રમાં હસ્તિ આદિના આડંબરધારાએ તો આ જવાત જ્યારે લક્ષ્યમાં લઈશું ત્યારે જ મહારાજ નહોતી, એટલું જ નહિ પરંતુ દશાર્ણભદ્રજી દેશવિરતિ દશાર્ણભદ્રજીને અભિમાન કરવાનું કોઈ પણ અન્ય સામાયિક લઈ પણ લે, તો પણ સૌધર્મ ઈદ્રના ભક્તિના સ્થાન ન રહ્યું. પરંતુ ભગવંત જીનેશ્વર મહારાજને આડંબરથી વધીશ કે તેમ નહોતું એટલે મહારાજા વંદન કરવામાં એવા ઠાઠમાઠથી હું વંદન કરું કે જેવું દશાર્ણભદ્રજીને સૌધર્મ ઈંદ્રમહારાજના આડબરની વંદન બીજા કોઈપણ રાજા મહારાજા કે શ્રેષ્ઠિ સેનાપતિ ઉત્કૃષ્ટતાને દબાવવાનું એકજ સાધન હાથમાં હતું અને એ કરેલું હોય નહિ. એ અભિમાન થયું. ધ્યાન રાખવું તે એ જ કે સર્વવિરતિ સામાયિકનું અંગીકાર કરવું
| SR No. | 520957 |
| Book Title | Siddhachakra Varsh 07 - Pakshik From 1938 to 1939 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ashoksagarsuri |
| Publisher | Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti |
| Publication Year | 2001 |
| Total Pages | 680 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Siddhachakra, & India |
| File Size | 24 MB |