Page Text
________________
૨૪૬
શ્રી સિદ્ધચક્ર
માર્ચ ૧૯૩૮ મનુષ્ય બાયબલ આદિ શાસ્ત્રોને અનીશ્વરીય માનશે મૂલથી અનાદર કર્યો છે, છતાં તે અનાર્યસમાજના અને સાથે જૈનશાસ્ત્રોનેજ ઈશ્વરીય માનશે અને લોકો પોતાના માનીતા ગુરૂ દયાનંદની છબીઓનો ખરી રીતે જૈનોના જે પરમેશ્વર અરિહંત તરીકે હોય તો સારો સત્કાર કરે છે, તે લોકોને એ વિચાર છે તેઓ શરીરવાળા હોય છે અને તેથી તેઓની મૂર્તિ નથી આવતો કે જો પરમેશ્વરની પ્રતિમા જડ છે જૈનોને માનવી એ ન્યાય યુક્તજ છે. જૈનમાર્ગમાં તો પછી આ દયાનંદની છબી શું જડ નથી ? કે આવતા લોકોને અટકાવવા માટે બીજાઓએ તેનો બળાત્કાર કરાય છે. તત્વજ્ઞ મનુષ્ય સમજી ઇશ્વરનો દીકરો-ઇશ્વરનો દલાલ - ઈશ્વરનો અવતાર શકશે કે - આ અનાર્ય સમાજે પરમેશ્વરને ઉઠાવી વિગેરેની મૂર્તિઓ અગર માન્યતા શરૂ કરી દીધી, દયાનંદને ઘુસેડી દીધા. એવીજ રીતે ભગવાનું પરન્તુ વાસ્તવિકરીતિએ ઇશ્વરની સાથે સંબંધ જીનેશ્વરની મૂર્તિને નહિં માનનારા ઢુંઢીયા વિગેરેએ ધરાવનારી એકપણ સ્થાપના જૈનમાર્ગ સિવાય પણ પોતાની તસ્બીરો સેંકડો પડાવી અને બીજા કોઇ માર્ગવાળાથી કરી શકાય તેમ નથી, ભગવાનની પ્રતિમાને અમાન્ય ગણવાનું રાખ્યું. પરંતુ વ્યવહાર અને નિશ્ચય ઉભયથી સ્થાપનાનું, કેટલાંક ઢંઢીયાઓ તરફથી ભગવાની પ્રતિમાની આદર્શપુરૂષને સ્મરણ કરવાનું, કારણપણે માન્યા પૂજાને અંગે એમ કહેવામાં આવે છે કે પ્રભુની પૂજા સિવાય છૂટકો નથી. ભૂગોળને ભણવા ભણાવવાવાળા કરતાં પાણી ફુલ વિગેરેની વિરાધના થાય છે માટે અને મકાન વિગેરેને ચણવાવાળાઓને ડગલે પગલે તે પૂજા કરવી યોગ્ય નથી. આકાર સિવાય અડચણ પડે તે વાત વિવેકીઓને વિરાધનાને નામે પૂજાનો નિષેધ કેમ ? ધ્યાન બહાર હોયજ નહિ.
આવું કહેનારે વિચારવું જોઇએ કે ભગવાનું આર્યનું લક્ષણ શું ?
શ્રી મહાવીર મહારાજને વાંચવા માટે શ્રેણિકમહારાજા નવો પંથ જે વર્તમાનમાં આર્યસમાજના નામે ગયા તે વખત મહારાજા શ્રેણિકના ઘોડાના પગ નીકળ્યો છે તે પંથને અંગે તત્વદૃષ્ટિથી વિચારીએ તળે દેડકો ચંપાઈ ગયો અને તે પછી મરી ગયો. તો જેમ જગમાં હલકી નાતને હોટી નાત તરીકે એ હકીત શ્રમણભગવંત મહારાજ પ્રથમથીજ બોલાવવાનું થાય છે, તેવી રીતે જ આ સમાજનું કેવલજ્ઞાન દ્વારા જાણતા હતા, છતાં તે શ્રેણિકને નામ આર્યસમાજ તરીકે ગણાયું છે. વાસ્તવિક વંદન કરવા નહિં આવવાનું સૂચવ્યું નહિં. એટલું દૃષ્ટિએ જોઈએ તો આર્યનું લક્ષણ, વર્ણવ્યવસ્થા અને તો યાદ રાખવું કે ભગવાન્ મહાવીર મહારાજે પ્રભુમૂર્તિની પૂજામાં અત્યંત લીનપણું હતું. ભગવાન ગૌતમસ્વામિજીને મોકલીને મહાશતકને જગજાહેર વાત છે કે મૂર્તિઓના વિરોધી તરીકે
ફકત કટુકવચનનુંજ આલોચનાદિ કરાવ્યું છે, તો અસલથી જો કોઇપણ હોય તો તે માત્ર યવનોનીજ
પછી આ દેડકાનું મરણ દેખીને ભગવાન્ મહાવીર કેટલીક જાત હતી, છતાં આ અનાર્ય સમાજે તેજ
મહારાજા શ્રેણિકમહારાજને વંદન માટે આવવાનો રસ્તો ગ્રહણ કરી હિન્દુઓ પાસે મૂર્તિપૂજાનો નિષેધ કેમ ન કરે ? એટલું જ નહિ, પણ દરેક અનાદર કરાવીને હિંદુઓને યવનોની લાઇનમાં
શહેરોમાં ઘણાજ ઠાઠમાઠથી રાજામહારાજાઓ મહેલવા માંડયા છે!!
ભગવાન્ મહાવીરમહારાજાને વંદન કરવા માટે મૂર્તિની જગોપર દયાનંદની સ્થાપના આવેલા છે, તેજ કહી આપે છે કે ભક્તિની મુખ્યતા
એવી રીતે યવનોમાં વર્ણવ્યવસ્થા જેમ આગળ સ્થાવરની જાણીતી હિંસાને સ્થાન તો નહોતી તેમ આ અનાર્યસમાજે પણ વર્ણવ્યવસ્થાનો અપાતું નથી, અર્થાત્ સ્થાવરની હિંસાને નામે
| SR No. | 520956 |
| Book Title | Siddhachakra Varsh 06 - Pakshik From 1937 to 1938 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ashoksagarsuri |
| Publisher | Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti |
| Publication Year | 2001 |
| Total Pages | 674 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Siddhachakra, & India |
| File Size | 20 MB |