Page Text
________________
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
.
.
.
.
.
.
પ૬ ૨
શ્રી સિદ્ધચક્ર
તા.૪-૧૦-૧૯૩૭ ખામી કે એવી બીજી કોઈપણ કારણની ખામીને કોર્ટના પગથીયાં ઘસી નાખે છે ? અર્થાત સ્પષ્ટ લીધે નિર્દોષને પણ એને બચવાના બધા લાભો થાય છે કે પોતે પોતાના ધર્મના બંધારણને લીધે આપ્યા છતાં ગુન્હેગાર ઠરાવવામાં આવે તેમાં કહો કે ઉપદેશકની સમજાવટને લીધે કહો અગર ન્યાયાધીશને જગતમાં એક અંશે પણ દુષિત ગણી સંસર્ગમાં આવનારાઓના અનુયાયીપણાને લીધે શકાય જ નહિં. પણ સ્પષ્ટરૂપે કહેવું જોઈએ કે કહો, ચાહે તે કારણથી કહો માત્ર તે ન્યાય લેવા તે નિર્ગુન્હેગારને ગુન્હેગાર ઠરાવવા માટે ખરેખર માટે કોર્ટમાં જનારો મનુષ્ય જીબાનથી પરમેશ્વરને જો કોઈનો પણ પ્રયત હોય તો તે ફક્ત પરમેશ્વરનો પણ જો ફળ દેનારો છે એમ કહેનારો હોવા છતાં જ પ્રયત્ન કહી શકાય, એટલે સ્પષ્ટ થયું કે જગતમાં અંતઃકરણથી પાપનું ફળ પરમેશ્વર દે છે એમ ન્યાયની અદાલતમાં જે કંઈ નિર્દોષોને પણ માનનારો નથી. કેમકે એ જો ખરેખર પાપનું ફળ અન્યાયથી અગર અજાણપણાથી શિક્ષાઓ થાય છે પરમેશ્વર અવશ્ય દે છે અને પરમેશ્વર જ દે છે તે સર્વેનો જીમેદાર પાપના ફળ દેનાર કરીકે માનેલો એમ અંતઃકરણથી માનતો હોત તો તે કોર્ટના ઈશ્વર જ બને.
પગથીયે પણ ચઢવાની સ્વપે પણ ઈચ્છા કરત નહિ, કુકર્મના ફળને આપનાર ઈશ્વર છે એવી ઈશ્વર કઈવની માન્યતામાં થતી ખામી માન્યતાવાળાઓએ અદાલતમાં જતા બંધ સુજ્ઞ વાચકવૃંદ ઉપર જણાવ્યા પ્રમાણે થવું જોઈએ.
પરમેશ્વરને કર્તા માનનારાથી સાચી રીતે કોર્ટનો ખરેખર આશ્ચર્ય તો એમાં થાય છે કે પાપના
આશરો પણ લઈ શકાય નહિં તો પછી કોઈપણ ફળ દેનાર તરીકે પરમેશ્વરને માનનારા લોકો
જાતનો ગુન્હો કરનારી વ્યક્તિ ઉપર નુકશાન રાજાની કચેરીઓનાં શરણાં કેમ લે છે? અર્થાત વેઠનારાએ ક્રોધ કરવો, દુર્વચનો કહેવા, ઘા કરવો, પરમેશ્વર તેવી કચેરીઓને પોતાના અમલને આડી અગર તે અપરાધીને કોઈપણ જાતનું નુકશાન કેમ આવવા દે છે? ચોખ્ખા શબ્દોમાં કહીએ તો
મ આવવા દે છે? આ શબ્દોમાં કહીએ તો કરવાનો વિચાર કરવો એ પુરેપુરી પરમેશ્વરની કહેવું જોઈએ કે કોઈપણ મનુષ્ય પરમેશ્વરને પાપના બેઅદબી છે એટલે અન્ય શાસ્ત્રકારોએ જ્યારે ફળ દેનાર માનતો હોય તો તેને કોઈપણ જાતની પોતાના દાન, યજ્ઞ, હોમ, તપસ્યા, વિગેરે ફરિયાદ કોર્ટમાં લઈ જવી જોઈએ નહિ. ભલે પછી પરમેશ્વરને અર્પણ કરવાના લખ્યા છે. ત્યારે ન્યાયની એ ફરિયાદ કેબીના ખનની કે તેની કોશિષની દ્રષ્ટિએ જોઈએ તો તે કોઈ પ્રકારે અર્પણ કરવાના હોય, મહાવ્યથાની હોય, વ્યથાની હોય. અપમાનની હોય જ નહિ. કેમ કે તે અર્પણ ન કર્યા અને પોતાની હોય. વિશ્વાસઘાતની હોય. ચોરીની હોય. સ્ત્રી ઉપર પાસે રહ્યાં તો તેમાં કોઈપણ પ્રકારે અન્યાયનું પોષણ બળાત્કારની હોય, મિલ્કત કંટાયાની હોય, ચોરીની નથી. પણ જો કોઈ વ્યથા કરીને, મહાવ્યથા કરીને, હોય, ઉઠાવગીરીની હોય, ખોટા દસ્તાવેજની હોય,
ઘાતકીપણું ગુજારીને કે એવા બીજા કોઈપણ પ્રકારે અનામતરકમને તફડાવવા સંબંધીની હોય, ચાહે
કેર વર્તાવ્યો છે. તે કેરજ ખરેખર પરમેશ્વરને કર્તા જેવી હોય, પણ તે બધા પાપના ફળને જણાવનારી
માનનારાઓએ પરમેશ્વરને અર્પણ કરવો જોઈએ. અને બંધાવનારી છે અને તેની શિક્ષા તે પાપ
અર્થાત્ જેમ પરમેશ્વરને સાચી રીતે કર્તા કરનારને પરમેશ્વર સ્વંય આપનારો જ છે. તો પછી
માનનારાઓએ કોર્ટનું શરણું લેવાય નહિ તેવી જ શા માટે પરમેશ્વરને કર્તા તરીકે માનનારો મનુષ્ય રીતે પોતાની જાતથી પણ તે અપકૃત્યના પણ
| SR No. | 520955 |
| Book Title | Siddhachakra Varsh 05 - Pakshik From 1936 to 1937 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ashoksagarsuri |
| Publisher | Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti |
| Publication Year | 2001 |
| Total Pages | 740 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Siddhachakra, & India |
| File Size | 24 MB |