Page Text
________________
૫૦૪
શ્રી સિદ્ધચક્ર
તા. ૧૭-૮-૧૯૩૬ ન્યાયાધીશ પોતાની સમક્ષ ગુન્હો બનવાથી સમ્યગ્દર્શન વિનાનો હોય અને તેથી પ્રણામ અથવા ફરીયાદીના પુરાવાથી આરોપીને ગુન્હેગાર ન લખાય માટે હોય. સમ્યકત્વવાન્ પિતા માને અથવા તેમ કહે તો ન્યાય કરવા લાયક ન તેવા પુત્રને લખે તેમાં એકલા પ્રણામ લખે રહે એમ યુવકો કહે તે નવાઈ નહિ ?
અને તેનો પુત્ર તેના પિતાને કાગળ લખે કે શાસન સુભટોએ સંતોષ લેવા જેવું એ છે કે પ્રણામ લખવા સાથે મહોપકારાદિ જણાવી સંઘબહાર કરવાનું શસ્ત્ર બુઠું છે એમ કહેનારા આજે
શકે. ચતુર્વિધ સંઘમાં પરસ્પર પ્રણામનો સંઘવ્હારની સજાને ભયંકર ગણી સ્થાને સ્થાનેથી વ્યવહાર હોવો જ જોઈએ. વિરોધી સૂરો કહાડે છે.
રાજા, અમાત્યઆદિ અધિકારીયોને હાથ શાસનસેવકોએ ભાઈ પરમાનન્દના ભાષણમાં જોડવા કે શિર નમાવવું તે લૌકિકક્રિયા છે. જેટલું અધાર્મિક તત્ત્વ હતું તેની જાહેરાત યુવકોની તેને લૌકિકબુદ્ધિથી કરવામાં સમ્યકત્ત્વમાં વારંવાર માગણી છતાં નથી આપી, તેથી ઘણીજ દૂષણ નથી. લૌકિક અને પ્રવચનિક ભેદને અધિક જાહેરાત યુવકોએ ભાઈ પરમાનન્દને સમજી લેવા જેવા છે. (મહેસાણા) અમદાવાદના શ્રીસંઘે શ્રીસંઘને સંબંધ ન રાખવા ૧ શ્રીહરિપ્રશ્નમાં ચતુર્દશીએ કલ્પ વંચાય અને કરેલા ઠરાવની જાહેરાત આપી છે તે ન ભૂલવું અમાવાસ્યાદિની વૃદ્ધિએ અમાવાસ્યા કે પડવે જોઈએ.
કલ્પ વંચાય એમ જણાવેલું છે. બીજી ચઉદશ યુવકો દશ દશ વર્ષથી જહેમત ઉઠાવ્યા છતાં કે બીજી અમાવાસ્યા એમ જણાવેલું છે. કોઈપણ ધાર્મિક ક્રિયાને રોકી શક્યા નથી, તો હવે બીજી ચઉદશ કે બીજી અમાવાસ્યા એમ આટલાથી સમજી ઘાતકશૈલી છોડી બાલવૃદ્ધલગ્ન જણાવ્યું નથી. એ ઉપરથી જણાય છે કે અટકાવવા, બેકારી ટાળવાં કન્યાવિક્રયો રોકવા, ચઉદશ કે અમાવાસ્યાદિની વૃદ્ધિ હોય તોપણ સટ્ટા, જુગાર, નાટક, સીનેમા, હોટલો આદિ બંધ તેરસજ બે કરવી અને એ પ્રમાણે પાંચમ કરાવવા જેવા ધાર્મિકોની સહાનુભૂતિવાળા પોતાને ભાદરવા સુદની વધે ત્યારે ત્રીજ બે કરવી લાયકના ક્ષેત્રોમાં પ્રવૃત્તિ આદરવાની જરૂર છે.
ઉચિત જણાય છે. ઉદયવાળી તિથિ ધ્યાન રાખવા જેવું છે કે ધર્મના પાયા
આરાધવાનો લેખ બેસતી કે આથમતી હચમચાવવા જેઓ તૈયાર થાય છે તેઓ પોતાની
તિથિની આરાધનાના વ્યવચ્છેદ માટે છે, ક્ષય અધમદાનત તો સફલ નથી કરી શકતા પણ
કે વૃદ્ધિના પ્રસંગમાં તેનો ઉપયોગ નથી, અધમધારણાથી પોતાને જ નુકશાન કરે છે.
કારણ કે ક્ષયમાં ઉદયવાળી હોયજ નહિં અને શાસનરસિકોને તો શાસનરક્ષાની ધારણા હોવાથી
વૃદ્ધિમાં બન્ને ઉદયવાળીજ હોય. વળી જે પરિશ્રમ, અર્થવ્યય અને કાલક્ષેપ થાય છે તે
તિથિને અંગે પચ્ચખાણો સવારથી થાય માટે સત્કાર્યની માફક સફલ બને છે.
હંમેશા ઉદયવાળી તિથિ લેવાય. પૂર્ણિમાની ૧ મસ્તક, ભુજા, ચરણ જેવાં અંગો ખંડિત હોય
વૃદ્ધિએ તેરસ બે કરાય છે તેમાં ચૌદશનો તો તે સર્વથા પ્રતિષ્ઠા કરવી નહિં.
ઉદય હોતો નથી, તેમ અહીં પાંચમની મુખ્યતાએ પ્રહલાદનીય મૂર્તિ પ્રતિષ્ઠિત કરવી
વૃદ્ધિમાં ત્રીજ બે કરતાં સમજવું યોગ્ય છે.
બીજો કોઈ પાઠ બીજી રીતનો હોય તો યોગ્ય છે. (કલકત્તા)
માનવામાં અડચણ નથી. જૈને જૈનને મળતાં કે પત્ર લખતાં પ્રણામજ
(વાસા) લખવા જોઈએ. જયજિનેન્દ્ર તો સ્વામી
| SR No. | 520954 |
| Book Title | Siddhachakra Varsh 04 - Pakshik From 1935 to 1936 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ashoksagarsuri |
| Publisher | Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti |
| Publication Year | 2001 |
| Total Pages | 696 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Siddhachakra, & India |
| File Size | 26 MB |