Siddhachakra Varsh 04 - Pakshik From 1935 to 1936

SR No.: 520954
Original Sutra Author: N/A
Author: Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
Publication Year: 2001
Total Pages: 696
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Siddhachakra, & India
File Size: 26 MB

Page 276

૨૧૨
શ્રી સિદ્ધચક્ર
તા. ૭-૨-૧૯૩૬ (૮) વાલિમુનિજી ક્રોધ વગર સજા કરી કહે છે અર્થાત્ રાવણને શિક્ષા કરવાની વખતે વાલી તેનું તત્વ શું ?
મહારાજ વીતરાગ નહોતા. (૯) શિક્ષા કરવામાં પારિતાપનિકી ક્રિયા હતી
(૨) ઉપરના મુદાના નિર્ણયથી ચોકખું થયું
છે કે વાલી મુનીશ્વર રાવણને શિક્ષા કરવાની વખતે (૧૦) પારિતાપનિકી ક્રિયા પ્રાષિકી ક્રિયા વિના વીતરાગ અવસ્થામાં હતાજ નહિ, અને વીતરાગ હોય ખરી ?
અવસ્થામાં હોય તો કોઈ પણ મનુષ્ય કોઈ પણ (૧૧) છદ્મસ્થની કોઈપણ ક્રિયા અધિકરણ અને જાતની લબ્ધિ ફોરવ નહિ. એમાં પણ બીજાને શિક્ષા
પ્રષ વિનાની હોય ખરી ? કરવા તો લબ્ધિ ફોરવવાનું દૂર રહ્યું પણ (૧૨) અવગુણી કે અપરાધી ઉપર થતા વૈષને મહાવ્રતધારી, ગુરૂભક્ત એવા શિષ્યનો બચાવ કે પ્રશસ્તષ કહેવાય ખરો ?
જેમાં સીધી કે આડકતરી રીતે પણ અન્ય જીવને આ ઉપર જણાવેલા મુદ્દાઓનો ક્રમસર વિચાર
પરિતાપ પણ ન થાય તે પણ કરાય નહિ. એ વાતનો કરતાં આખા પ્રશ્નનો બરોબર નિકાલ થઈ જશે. સ્પષ્ટ ખુલાસો શ્રી ભગવતીજી સૂત્રની વૃત્તિના
પાઠથી પણ થઇ જાય છે. આ બધા મુદાઓનો વિચાર કરવા પહેલાં એટલું તો જણાવવાની જરૂર છે કે આ સમાધાનથી
-: જુઓ તે પાઠ :મહામુનિ વાલીજી તરફ ભક્તિભાવની ઓછાસ તે ઇમૂ vi મસ્તે ! જેસાને મંgત્રિપુત્તે તવેoi તેકરવાની નથી કે વાલીજીના તીર્થભક્તિના કાર્યની of pદચં સૂડીદડ્યું માસ રે ? નિંદા કરવાની નથી એ વાત ધ્યાનમાં રાખવી. વિસU ! જોસીસ પંનિપુત્ત નાવ
(૧) હેલા મુદાના નિર્ણયમાં ચોકખું છે કે રે ? સત્યે જ મંત! મોસાલ્વે વાલી મુનિજી તે વખતે વીતરાગ નથી, કેમકે સર્વજ્ઞ નાવ રેત્તા ?, vમૂ vi viા ! જોતાત્રે પણા શિવાયનું વીતરાગપણે માત્ર અંતર્મુહૂર્તકાલજ મંત્રિપુત્તે તવે નાવ રે, વિ, vi હોય. અને મહાત્મા વાલીજીને કેવલજ્ઞાન એટલે મUiા ! નોરા નાવ રેન્નઈ સમજ્યે સર્વજ્ઞપણું તો કાલાંતરે થયું છે, એમ રાવણ અને
आणंदा ! गोसाले जाव करे०, नो चेव णं રત્નાવલીના લગ્ન થયા પછી રાવણ લંકાએ ગયા
अरिहंते भगवंते, परियावणियं पुण करेजा, પછીના અધિકારમાં આવેલા
जावतिएणं आणंदा ! गोसालस्समंखलिपुत्तस्स वालिनोऽपि तदोत्पेदे केवलज्ञानमुजवलम् ।।
तवतेए एत्तो आणंतगुणविसिट्ठयराए चेव केवलज्ञानमहिमा विदधे च सुरासुरैः ॥२७८॥
तवतेए अणगाराणं भगवंताणं खंतिखमा (ત્રિષ્ટીય શ. ચ. પર્વ સાતમું) पुण अणगारा भगवंतो, जावइएणं
આ શ્લોકથી સ્પષ્ટ થાય છે, તેમ ગાવા | AVTIRાપ માવંતા તવતે જીત્તો પઉમચરિયંમાં મારૂં મvi એ વાક્ય હોવાથી તે મviત' સિક્યરા, ચેવ તવતે થેરાઈi બનાવ પછી એક મહિનાની અંદર કેવલજ્ઞાન નથી મરવંતા વંતિવમ પUT થેરા માવંતો નાવતિપvi
आणंदा। थेराणं भगवंताणं तवतेए एत्तो अणंतगुण
પામ્યા.