Page Text
________________
૪૬૮
શ્રી સિદ્ધચક્ર
જુલાઈ - ૧૯૩૫ બની શકે નહિ અને તેથી જ તેવી અસાર લક્ષ્મીનો ધર્મ કરનાર હોય કે ચાહે તો ધર્મ કરનાર ન હોય, ઉપયોગ આ જન્મ અને જન્મોજન્મના સુખો તથા તેવાની નિંદા કરી તે નિંદારૂપી કચરામાં પોતાના આત્યંતિક સુખ મેળવવાને માટે કરવો જ જોઈએ, આત્માને ખરડવા નાખવો નહિ. શાસ્ત્રકારો પોતાના અને તેથી જે ભાગ્યશાળીઓએ તપસ્યા કરીને આત્માને અંગે થયેલા પાપની નિંદાને જ ધર્મ શારીરિક શકિતનો વ્યય કર્યો છે. તે તરીકે જણાવે છે. અન્ય આત્માના પાપને નિંદવું ભાગ્યશાળીઓએ ઉજમણા સાથેની તપસ્યા જ તેનું નામ પણ શાસ્ત્રકારોએ કોઈપણ જગા પર ધર્મ યથાર્થ ફળ દેવાવાળી છે એવી શાસ્ત્રની વાણીને
તે જણાવેલો નથી, તો પછી અન્યના પાપને કે અન્ય વિચારીને જરૂર ઉજમણા માટે ઉદ્યમ કરવો જ
પાપીને નિંદવાનું કાર્ય ધર્મપ્રેમીઓનું છે અગર જોઈએ વળી ચક્ષુ આદિની મળેલી શક્તિઓ જેમ
ધર્મપ્રેમીઓને શોભે છે એમ જૈન જનતાની અંતર્ગત
જન તો કહી શકે જ નહિ. વપરાવવાથી ટકે છે તેવી રીતે આ ક્ષયોપશમની શક્તિ ટકાવવા માટે પણ ઉદારતાની જરૂર છે. વસ્તુ સ્વરૂપનું કથન તે નિંદા ન ગણવી તપ અને ઉજમણુંએ એકેકની તથા બનેની
જો કે આ કથનનો ઉદ્દેશ વસ્તુ સ્વરૂપ કર્તવ્યતા
દેખાડનાર માર્ગપ્રરૂપકોને માર્ગપ્રરૂપણાને બંધ કરવા
માટેનો નથી, પણ માર્ગપ્રરૂપણાને નામે માર્ગથી આ કહેવાનો ભાવાર્થ એવો તો નહિ કાઢવો
સરી જનારા અને સરકાવી દેનારાઓ બચી જાય કે જેને ઉજમણાની શક્તિ લક્ષમીપ્રાપ્તિની ખામીને
તો તેમાં તેઓના આત્માનું કલ્યાણ છે, એટલો જ અંગે ન હોય, અથવા શારીરિક શક્તિની ખામીને
માત્ર ઉદેશ છે. અર્થાત્ કોઈપણ ધર્મપ્રેમી મનુષ્ય અંગે તપસ્યા ન થઈ શકી હોય તો તેવાઓએ
કોઈપણ તેવા શારીરિક કે દ્રવ્ય સંબંધી શક્તિને તપસ્યા નહિ કરવી કે ઉજમણા નહિ કરવાં, પણ
ધારણ કરનારા મનુષ્યોને તપસ્યા અને ઉજમણા જેની જે બાબત શક્તિ હોય તેને તે તે તપસ્યા કે
વિગેરે ન કરતો હોય તો તેને તે તપસ્યા અને ઉજમણું કે બંને કરવાં જ જોઈએ એટલો જ માત્ર
ઉજમણા કરવા માટે ઉપદેશ કે પ્રેરણા કરે તે ભાવાર્થ આ લખવાનો છે.
કોઈપણ પ્રકારે ગેરવ્યાજબી નથી. છતી શક્તિએ તપ કે ઉજમણું અથવા
ઉપદેશ ને પ્રેરણામાં પણ શબ્દોનું માધુર્ય, બન્ને ન કરે તો પણ નિન્દા ન કરવી.
પણ વાચકોએ એ વાત તો ખ્યાલમાં એ ઉપરથી એ પણ ધ્યાનમાં રાખવું કે
રાખવાની છે કે ઉપદેશ અને પ્રેરણા ધર્મમય મધુર શારીરિક શક્તિ છતાં તપ ન કરે કે લક્ષ્મીપાત્ર
શબ્દોમાં જ હોઈ શકે. આપણે સારી રીતે જાણી છતાં ઉજમણું ન કરે, અગર બંનેને પાત્ર છતાં
એ છે કે મેઘકુમાર દીક્ષા લીધી તે જ દિવસની બંને વસ્તુ કદાચ કોઈક ન કરે તો તેથી તે ધર્મપ્રેમીઓને નિંદવાલાયક તો હોય જ નહિ,
રાત્રિએ દીક્ષા છોડીને ઘરે જવાના વિચારવાળા કેમકે વાસ્તવિક રીતિએ ધર્મપ્રેમીઓએ પોતાના
થયા, છતાં શ્રમણ ભગવાન મહાવીર મહારાજે પાપોની નિંદા કરી તે નિંદાને ગંગાના પ્રવાહથી અન્ય કેવળીઓએ કે કોઈપણ બીજા અતિશય મેલ ધોવાય તેની માફક પાપમલને ધોવાવાળી જ જ્ઞાનવાળાએ તેમને ધિક્કાર કે તિરસ્કારથી નવાજ્યા બનાવવી, પણ ગધેડો કચરામાં આળોટીને ખાડાનો નથી, પણ શાંતિમય, ધર્મપ્રધાન વચનોથી જ કચરો પોતાનો દેહે વળગાડે તેમ અન્ય, ચાહે તો ત્રિલોકનાથ તીર્થંકર પ્રતિબોધ ર્યો છે.
| SR No. | 520953 |
| Book Title | Siddhachakra Varsh 03 - Pakshik From 1934 to 1935 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ashoksagarsuri |
| Publisher | Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti |
| Publication Year | 2001 |
| Total Pages | 696 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Siddhachakra, & India |
| File Size | 25 MB |