Page Text
________________
૪૩૫
શ્રી સિદ્ધચક્ર
જુલાઈ - ૧૯૩૫ ભક્તિરાગના ગુણની દશા વિચારવાની જરૂર દેવગતિની પ્રાપ્તિની અપેક્ષાએ સમ્યકત્વની
દરેક ભક્તિ કરનાર મનુષ્ય એટલું તો મહત્તાને દેશવિરતિવાળાની ભક્તિની સરખાવટ જરૂર સમજવાનું છે કે અનંતા પુદગલપરાવર્તનની યાદ રાખવાની જરૂર છે કે શ્રાવકના બારે રખડપટ્ટી કરનારો જીવ અનંતા પુદગલપરાવર્તનો વ્રતોને ધારણ કરનારો મનુષ્ય પણ દેવલોકની રખડ્યા પછી જ ત્રસપણાને પણ પામે છે, અને અપેક્ષાએ તો માત્ર અમ્રુત દેવલોક સુધી જ જઈ અનંતી વખત ત્રયપણું પામ્યો છતાં પણ ત્રિલોકનાથ શકે છે, અને તે જ ઉત્કૃષ્ટ શ્રાવકની થતી અયુત તીર્થકર ભગવાનના શાસનને દ્રવ્ય થકી પણ પ્રાપ્ત દેવલોક સુધીની ગતિને કેવળ સમ્યત્વવાળો એટલે કરવાને ઘણા ઓછા જીવો જ ભાગ્યશાળી થાય જગદુદ્ધારક જિનેશ્વર મહારાજના શાસનને છે, તો પછી જેઓ જિનેશ્વર મહારાજના શાસનને પામનારો મનુષ્ય મેળવી શકે છે. અર્થાત્ એમ સર્વોત્તમ શાસન તરીકે સ્વીકારે તે જીવ ખરેખર કહીએ તો પણ કથંચિત્ સાચું જ ગણાય કે ભાગ્યશાળીપણાની ઉચ્ચ કોટિમાં આવેલો ગણાય. દેવગતિની અપેક્ષાએ એટલે પરભવના સ્થાનને શાસ્ત્રકારો તો ચોખ્ખા શબ્દોમાં ફરમાવે છે કે અંગે વ્રતધારક ઉત્કૃષ્ટ શ્રાવકની દશા અને દેવતાપણું, ઈન્દ્રપણું કે મહારાજાપણું પામવું જીવને પરમાત્માના શાસનની આરાધનાની દિશામાં જેટલું દુર્લભ નથી તેના કરતાં ભગવાન જિનેશ્વર કોઈપણ જાતનો આંતરો નથી, તેમજ જ્ઞાન અને મહારાજનું શાસન પ્રાપ્ત કરવું તે અત્યંત મુશ્કેલ ચારિત્રની આરાધના કરનારો પણ મહાપુરુષ જેમ છે. જે મનુષ્યને ત્રિલોકનાથ તીર્થકર ભગવાનનું એક, ત્રણ અને આઠ ભવે મુક્તિ મેળવી શકે છે શાસન પ્રાપ્ત થયું તે મનુષ્ય સંસારચક્રમાં ભ્રમણ તેવી જ રીતે ભગવાન જિનેશ્વર મહારાજના કરાવનાર એવા કર્મમહારાજાના મૂળિયાં ઉખેડી શાસનની પ્રાપ્તિ કરી તેની આરાધના કરનારો નાખેલાં છે એમ ચોક્કસ સમજવું. જગતમાં જેમ મનુષ્ય પણ તદભવે, ત્રણ ભવે કે આઠ ભવે મુક્તિ મૂળથી ઉખડી ગયેલા ઝાડનાં લાકડાં, પાંદડાં, મેળવી શકે છે. ફૂલ, ફળ એ બધાં લીલાંછમ હોય છે, છતાં તે
વ્યવહાર ચારિત્ર તરફ ઈચ્છા અને ઝાડની લીલાશ પૂરી ત્રણ દહાડા પણ ટકતી નથી, તેવી રીતે જે મનુષ્યને વીતરાગ સર્વજ્ઞ ભગવાનનું
પ્રીતિવાળો જ સાધર્મિકપણાની ભક્તિને પાત્ર શાસન પ્રાપ્ત થયું હોય છે, તે મનુષ્ય જરૂર થોડા આ બધું કહેવાનું તત્ત્વ એ નથી કે એકલું કાળમાં સર્વ કર્મનો નાશ કરી અવ્યાબાધપદને વરે સમ્યકત્વ ધારણ કરે, અર્થાત્ શાસન આરાધનામાં છે. અર્થાત્ કોઈપણ સમ્યકત્વ એટલે ભગવાન જ મસ્ત રહે, અને જ્ઞાન તથા ચારિત્રની પ્રાપ્તિ વીતરાગ મહારાજના શાસનને પામનારો મનુષ્ય તરફ દુર્લક્ષ્ય કરે, કેમકે જે મનુષ્યને જ્ઞાન અને કદાચ તે શાસનની માન્યતાને છોડી દેવાવાળો ચારિત્રની પ્રાપ્તિ તરફ દુર્લક્ષ્ય હોય અગર તે બેની પણ થાય તો પણ તે અર્ધ પુદ્ગલપરાવર્ત જેટલો આરાધના કરવાનો અભિલાષી ન હોય તેને ભગવાન કાળપણ સંસારમાં ભટકનારો થતો નથી. જો તે જિનેશ્વર મહારાજનું શાસન પ્રાપ્ત થયું છે અગર તે વીતરાગ શાસનની પ્રાપ્તિ એટલે સમ્યગ્દર્શનની સમ્યગ્રદર્શનની આરાધના કરનારો છે એમ અંશે નિરંતર આરાધના જ થાય અને કોઈપણ અંશે પણ કહી શકાય નહિ, કેમકે ભગવાન જિનેશ્વર તેની વિરાધના ન થાય તો તેવી આરાધના કરનારો મહારાજના શાસનને કે સમ્યગ્દર્શનની આરાધનાને મનુષ્ય આઠ ભવની અંદર જરૂર મોક્ષ મેળવે છે. પહોંચેલો મનુષ્ય જ્ઞાન અને ચારિત્રની આરાધનાને
| SR No. | 520953 |
| Book Title | Siddhachakra Varsh 03 - Pakshik From 1934 to 1935 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ashoksagarsuri |
| Publisher | Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti |
| Publication Year | 2001 |
| Total Pages | 696 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Siddhachakra, & India |
| File Size | 25 MB |