________________
દેના.ના અનેક મહત્ત્વનાં પાસાં છે, અને તેમાંથી ઘણું વિશે ઓછું કે નહિવત સંશોધન થયું છે, એટલે તેમની સવિસ્તર ચર્ચા કરોને ઘણે અવકાશ છે. અહીં તે. તેમાંથી બેચાર પાસાંને જ સ્પર્શ કર્યો છે, અને તેમાં પણ ઘણે અંશે તે આ પહેલાં થયેલા, બીજાના તથા મારા પિતાના કાર્યને આધાર લીધો છે. વિષયની આકર્ષતા અને સંશોધન માટેના મોટા અવકાશને કારણે નવા નવા સંશોધકોને તે નોતરશે એવી આશા આપણે હેમચંદ્રાચાર્યની નવમી જન્મશતાબ્દીના આ વર્ષે તે જરૂર રાખી શકીએ.
ટૂંકી સંદર્ભસૂચિ દેશીનામમાલા
: પિશેલ અને રામાનુજસ્વામી (૧૮૮૦, ૧૯૩૦), બેનરજી (૧૯૩૧), અને બેચરદાસ દોશી (૧૯૭૪)
વડે સંપાદિત આવૃત્તિઓ. પાઈઅસદમહણ
: હરગોવિંદદાસ શેઠકૃત, ૧૯૨૮, ૧૯૬૩. હેમસમીક્ષા
: મધુસૂદન મેદીકૃત, ૧૯૪ર. સ્ટડીઝ ઈન હેમચંદ્રઝ દેશીનામમાલા : હ. ભાયાણકૃત વિદ્યા, ૨૨, ૧૯૬ર. અપભ્રંશ વૃત્તિ
: હ. ભાયાણકૃત, જર્નલ ઓવ ધી ઓરિએન્ટલ
ઈન્સ્ટિટયૂટ, બરોડા, ૧૩, ૧૯૬૩. હેમચંદ્રઝ દેશનામમાલા
: હ. ભાયાણુકૃત, ૧૯૬૬. ઓરિજિન્ન ઓવ મલ્ટિપલ : હ. ભાયાણત, વિદ્યા, ૧૯૬૭. મિનિંગ્સ ઓવ દેશ્ય વઝ, એ ક્રિટિકલ સ્ટડી ઓવ મહાપુરાણ : રત્ના શ્રીયનકૃત, ૧૯૬૯. એવ પુષ્પદન્ત પહઈચંદચરિય
ઃ શાનિરિકત, રમણીકવિજય–સંપાદિત, રત્ના
શ્રીયનકૃત શબ્દકોશ, ૧૯૭ર. “મિડલ ઇન્ડો-એરિઅન વિકરિશ્ન” : હ. ભાયાણીકૃત, ભારતીય વિદ્યા, ૨૩, ૧૯૬૩. “ત્રણ દેશ્ય આગમિક શબ્દો : હ. ભાયાણીકૃત, મોહનલાલજી સ્મારક ગ્રંથ, ૧૯૬૪. તીને અર્ધમાગધી શબ્દોંકી કથા’ : હ. ભાયાણીકૃત, મુનિશ્રી હજારીમલ સ્મૃતિ
- ગ્રંથ, ૧૯૬૫. સમ ફર્ધર લાયૂટ ઓન હરિવૃદ્ધ એન્ડ : હ. ભાયાણકૃત, વિદ્યા, ૧૬, ૧૯૭૩. હિઝ વેલ કલાસિફિકેશન ઓવ લિટરરી પ્રાકૃત એન્ડ અપભ્રંશ
