________________
ડે, નારાયણ કંસારા
४१. भवति हि कदाचिदियमवस्या मानसादयाघाताद् यदुमचारितेभ्यः पदेभ्यो न पदार्था ___अबधार्यन्ते । तदानी नियोगतो वाक्यार्थ नाचगच्छेयु;, यद्यस्य अपार्थगर्यमभविष्यत् ।
--मी. शा. भा. १. १. २५ ४२. अध्यतिरेकश्च भवति तस्य ज्ञानस्य । न हि तदुत्पन्न ज्ञानं विपर्येति । यच्च नाम ज्ञानं नविपयेति । न तच्छश्यते वक्तुन एतदेवमिति ।
-मी. शा. भा. १.१.५ 3. तस्मात् तत् प्रमाणम् , अापेक्षत्वात् । न ह्येवं सति प्रत्ययान्तरमपेक्षितव्य' पुरुषान्तर' वापि । स्वयं प्रत्ययोऽसौ।
-मी. शा. भा. १. १. ५ १४ अमापोऽपि प्रमाणाभावः । नास्तीत्यस्यार्थस्यासनिकृष्टस्य ।
--मी. शा. भा. १.१. ५ ८५. प्रत्यक्षस्य प्रमाणस्य अभावात्, तरपूर्वकत्वाच्चेतरेषाम् ।
--मी. शा. भा. १. १. ५ १. न स्यात, प्रमाणं, यदि पञ्चैय प्रमाणान्यभविष्यन् । येन येन हि प्रमीयते, तत् तत् प्रमाणम् । शब्देनापि प्रमीयते, ततः शब्दोऽपि प्रमाणम्, यथैव प्रत्यक्षम् ।
__ --मी. शा. भा. १. १. ५ ४७ चोदना हि भूतं भवन्तं भविष्यन्तं सूक्ष्म गवहित विप्रकृष्टमित्येवंजातीयकमर्थ शक्नोत्यव
गमयितुम् , नान्यत् किन्चनेन्द्रियम् । ... बबीति इति उच्यतेऽवबोधयति, बुध्यमानस्य निमित्त भवतीति । यस्मिंश्च निमित्तभूते सति अवबुध्यते, सोऽनचोधयति । यदि च चोदनाया सत्यामग्निहोत्रात् स्वर्गो भवतीति गम्यते, कथमुच्यते न तथा भवतीति ? अथ न तथा भवतीति कथमवबुध्यते ? असन्तमर्थमवबुध्यते इति विप्रतिषिद्धम् ।
--मी. शा. भा. १. १. २ ४८. न चादृष्टपूर्व स्मृतिर्भवति ।
--मी. शा. भा. १. १. ५ ४५. अविदितवेदन च विधिरित्युच्यते ।
--मी.शा. भा. १.४.४ १००. चोदन। इति क्रियायाः प्रवर्तक बचनमाहुः ।
--मी. शा. भा. १.१.२ १०१. संनिकृष्ट कालाः कृतका वेदा इंदानीतनाः ।
--मी. शा. भा. १.१.२७ १०२. उक्तमस्माभिः शब्दपूर्वत्वमध्येतृणाम् ।
---मी. शा. भा. १. १. २९
