________________
तरंगलाला
दोण्ह वि अम्मा-पियरो अम्हाणं सब-सन्ति-संजुत्ता । तो णे पत्ता नायम्मि कहिए परियणेण ।।१५५६ उत्तम्मंताउ पुरीस-बाल वुइढ-महिला तहिं घरिणि । आगंतुं च पवत्ता ते पब्वइए त्ति सोउणं ।।१५५७ बंधव-जणेण अम्हं पुण्णं तं उववणं तह महंतं । ददठुमणेण य अम्हं बहुणा अण्णेण य जणेण ।।१५५८
तत्थ य जणस्स परिपिडियस्स अण्णोण्ण-थइय कायस्स । * आलोक्कएत्थ नवरि मुह-सीस-परंपरा-निवहो ॥१५५९ .. नियमुब्भव-भाव परायणे य दळूण बद्ध-सोभाए । सोग-भरेणाइसियं बंधव-मित्रोण ने तत्थ ॥१५६० . . . दोण्ह वि अम्मा-पियरो रोयंता आगया दवदबस्स । .. सासू-ससुरो य महं, दळूणम्हे गया मुच्छं ।।१५६१
जिण-वयण-भाविय-मती दो-वि संसार-मुणिय-परमत्था । मज्झ अम्मा-पियरो भणति बाहं निरंभंता ॥१५६२ किं साहसमेरिसयं पुत्तय कतं जोव्वणस्स उदयम्मि । दुक्खं खु तरुण-भावे सामण्ण-गुणा धरेउ जे ॥१५६३ मा होज्ज तरुण-भावत्तणेण धम्मे विराणा काइ । अणुभूय-काम भोगा पच्छा वि तवं गहेयव्वं ॥१५६४ भोगा खणमेत सुहा विवाग-कडुयत्ति तो अहं बेमि । बहु-दुक्खो य कुडुबो न मुत्ति-सोक्खा परं अस्थि ॥१५६५ जाव न मुयंति अत्था थामो जा अस्थि संजमं काउ । जाव न हरेइ मच्चू ताव वरं ने तवं काउं ॥१५६६ तो भणइ तत्थ ताओ इंदिय-चोर-गणम्मि तारुण्णे । नित्थरह अणाबाहा संसार महण्णवमिणं ति ॥१५६७
वद्धाविया समासासिया य बंधव-जणेण ते दो-वि । सासू ससुरो य महं रमणमिणं विण्णवंते च ॥१५६८ केण-वि तं किं भणिओ किं व तुह न वट्टए इह पुत्त । किं च विलीयं दिटुं तो निविण्णो सि पब्वइओ ॥१५६९ धम्मो किर सग्ग-फलो सग्ग-फले इच्छिया तहा भोगा । विसय-सुहेसु य महिला सारो त्ति सुई भणइ लोए ॥१५७०
