________________
पद्मसुन्दरविरचितं अनुपमरसमानानन्तचैतन्यधामप्रसभविकसदच्छव्यक्तिचिच्छक्तिरूपैः । विषयसुखविरूपातीन्द्रियामूर्तसौख्यं विलसति कथमन्यस्यावकाशं क्षमेत ॥१५॥ उद्भिन्ना नन्तशुद्धिप्रचलदविकलानन्तविज्ञानदुग्धांभोधेरुद्वेलनेन प्रकटितसकलद्रव्यरत्नप्रकाशः ।
चैतन्यानन्यजन्यस्फुटमहिमहिमप्लुष्टसर्वान्यभावो भावाभाव पवृत्तः प्रसरति परमं निर्वि रामस्वधाम ॥१६॥ मूर्तः पुद्गलसाहचर्यवशतोऽमूर्तोऽप्यतीतेन्द्रियः प्रत्यक्षाक्षकदम्नकोऽपरिमितज्ञानी यदज्ञानवान् । शक्तिव्यग्रतयाविसंस्थुलदशामालम्बमानस्तथाऽप्यन्तस्तत्त्वविवेचकैरयमुपादेयस्तु हेयोऽपरः ॥१७|| स्वच्छन्दानन्दकन्दवरसलहरीमध्यमध्यासमानस्तन्द्राविद्रावणान्तःप्रकटितपरमज्ञानलोलाविलासः । उद्यन्मोहप्ररोहोद्भवदवदहनः स्वाभामुज्जिहीते रागद्वेषद्विषोऽन्तःकरणरणवशाद् ध्वंसयन्नुन्ममज्ज ॥१८॥ काकाक्षितारकतरत्तरलावकाशव्यासक्तसर्वकरणावगमप्रवृत्तिः । प्रत्यक्षमक्षजनितावगमस्वरूपं तरिक निजात्मनि विभाति परोपलब्धिः ॥१९॥ परोक्षज्ञानमक्षाणामतत्त्वार्थबुभुत्सया । प्रत्यक्षमक्षसान्निध्याऽविज्ञानादात्मसादतः ॥२०॥ परपरिणतिजन्यादिन्द्रियज्ञानरूपाद्भवति यदुपलब्धिस्तत् परोक्ष प्रतीक्ष्यम् । परगुणमनपेक्ष्यापेक्ष्य शुद्धात्मशुद्धिं
प्रतिफलति तदेवाध्यक्षमक्षं समक्षम् ॥२१॥ १५-प्रसा १. ५३, तदी १.५३ । १७-प्रसा १.५५, तदी १.५५ । १९-तदी १.५६ । २०-प्रसा १.५७-५८ । २१-तदी १.५८ ।
