________________
१७०
तरंगलोला
नवरं एत्थ विसेसो माणुस-भावम्मि होइ जीवाणं । जं सव्व-दुक्ख-मोक्खं मोक्स्वपयमिओ हि संकमइ ॥१३५७ अण्णाण-रुक्ख-गहणे संसार-महावणे जिणधरेहिं । निव्बाण-महापंथो विज्जा चरणं च उवइहो ॥१३५८ संजम-जोग-निरुद्धम्मि आगमे तप-घिसोहिए सेसे । खीणम्मि सव्व-कम्मे कम्म-विसुद्धो भइ सिद्धो ॥१३५९ एक-समएण वच्चइ स इतो हि परम-पयं अणायाहो । संसार भय-विमुको लहइ सुहं अक्खय मोक्ग्वं ॥१३६० इह नाणा-भव गति-कारणेहि कम्महिं विपमुको सो। उद्धं सभाव-सिद्ध सिद्धस्स गती अग्नंगस्म ॥१३६१ उपरि अणुत्तराणं तहियं अज्जुण-सुवण्ण-संख निभा । तेलोक-मत्थयस्था उत्त रयण मंतिया पुढवी ॥१३६२ सिद्धी सिद्धि क्खेत्तं परमं च पय अणुत्तर-पयं च । चंभपदं(?) लोग-थूभिय त्ति वि मीय ति नामाइ ॥१३६३ इसीपब्भाराए सीयाए जोयणम्मि लोयंता । तस्सुवरिमे ति-भागे सिद्धाणोगाहणा भणिया ।।१३६४ जाणतो सवे भावे य अवितह सिद्धो(?) । जं खविय-राग-दोसो तो तेण ण लिप्पइ पुणो यि ।।१३०५ जं संठाण इहई भवं चयंतस्स चरिम-समयम्मि । आसीय पदेस घणं तं संठाणं तर्हि तस्न ।।१३६६ सो आगासे सिद्धालयम्मि सिद्ध-गहणम्मि ओगाढो । अविरुद्धो तेहि तहिं समं अणंतेहिं ।।१३६७ एव भणतं समण घरिणो साहह-तणुमहा अम्हे । इच्छामो अणुसट्टि ति बेमि सीसे निहिय-हत्था ।।१३६८ भणिओ य पिययमेण सो साहू वंदिऊण विणग्ण । लद्धा हु ते सुलद्धा जं तारुण्णे विगय-संगी ।।१३६९ माहेह अणुवरोहेण मज्झ कह तं सि लद्ध-सामण्णो । अणुकंपं काऊणं भयवं कोऊहलं मझं ॥१३७० तो तत्थ महुर-सगय-मियक्खरं निव्वियार-मज्झन्थं । इणमो कहेइ सु-मणो जिण वयण-विसारओ ममणो ॥१३७१
चंपाए अवर-जणवयासन्ने अवि-समिए दसे । मिग-महिस-णेग-दीविय-घणहत्थि-कुलावतिण्णम्मि ॥१३७२
