________________
તમાકલા
પટફળ અને રેશમી વસ્ત્ર હદ્ય અરુચિકર બની ગયાં. (૧૨૯) શિશિર વીતતા, વિષયસુખ માટે પ્રતિકુળ, પતિના સંગમાં રહેલી સ્ત્રીઓને હિમરૂપી બળ ને પરાક્રમે ડરાવતી () હેમત ઋતુ આવી લાગી. (૧૨૯૭). તે પછી જેમાં આમ્રવૃક્ષને મ કરી બેસે છે, જેમા શીતને નાશ અને તેને સુખવાસ છે તેવો કામપ્રવૃત્તિને માસ વસ તમાસ આવ્યા. (૧૨૯૮). એ સમયે, હે ગૃહસ્વામિની, યુદ્ધમાં ભાગ ન લેવા છતાં જેમને હગવામાં આવ્યા છે (ખેડવામાં આવ્યા છે), કશે અપરાધ નહી છતાં જેમને બાંધવામાં આવ્યા છે, તેવા શેરડાના હીંચકા ઘણું લેવકોએ લટકાવ્યા. (૧૨૯૯), તે વેળા ખીઓ પર અનુગ્રહ કરવા તત્પર (૩) એવા સૌ લોકે વણઅપરાધે બ ધનમાં રાખેલા હ ળા પર પ્રિયજનને સગમાં પરિતાપૂર્વક ઝૂલતા હતા (૧૩૦૦)
ઉપવનવિહાર
અદભૂત પ્રેક્ષકવાળા પ્રવનમાં તથા સદન, બાણું અને કોશાકવૃક્ષવાળા ન દનવનમાં દેવ સમા અમે અનુપમ કીડાઓમા રન રહેતાં હતાં. (૧૩૦૧). ઉપવનમાં તરૂલતા૩પી વનિતાને પુષને શણગાર, ચંદ્રકિરણને પણ પરાભવ કરતું અતિમુક્ત લતાનું પુષ્પો વગેરે મને અંદર અને મિટ વચને સાથે બતાવતા મારા પ્રિયતમે મારા દેશમાં જાતજાતનાં બગ ધી કુસુમો ગૂ ધ્યા. (૧૩૦૨-૧૩૩) ત્યાં વિહાર કરતા અમે આ પ્રકારે એ વક્ષાના વિવિધ રૂપરંગ અને આકાર પ્રકાર પ્રાતિસભર અને મુદિત મને નિહાળતા હતા (૧૩૦૪).
શમણુનાં દર્શન
તે વેળા ત્યાં અમે અશોક વૃક્ષ નીચે શુદ્ધ શિલાપટ્ટ ઉપર શોકમુક્ત અને નિર્મળ ચિરો બેઠેલા એક પવિત્ર શ્રમશને જોયા. (૧૩૫). કેશકલાપ પરનાં કુસુમ અને પગની પાદુકાઓ કાઢી નાખીને મે તે વેળા મુખ પરનું ચૂર્ણ, પત્રલતા અને તિલક ભૂસી કાવ્યા. (૧૩૦૬). પ્રિયતમે પણ એ જ પ્રમાણે પાદુકા કાઢી નાખીને પુષ્પો દૂર ક્ય. કારણ કે ગુની પાસે ભપકાદર વેશે જવુ ચોગ્ય નથી. (૧૩૧૭). તે પછી વિનયથી શરીર નમાવીને, સંયમપૂર્વક, ત્વરા સાથે છ આકુળ બન્યા વિના અમે અસંખ્ય ના નિધસમાં તેનાં દર્શન કરીને પતિતોષ અનુભવ્યું. (૧૩૦૮).
