________________
७२
अनुसन्धान-७९
फई नाम ठवि तीहां वासउ, लोक जुइ तमासउ, फहीअरि म(फ)हीआरूं दीजइ, इम लछी लाहउ लीजइ. ५१ सुत वाधि माय-उछंगि, तात हुलरावि रंगि, साढां पांच वरस जव थाइ, बालक सुं रमली जाइ. ५२ रमति रमि ते रूडी, छांडि संगति भुडी, माय मन उल्लासि, बिसि तातनि पासि. भणवानुं विय जाणी, नीसालि मुकइ आणी, न करि आलस अंगि, भणवा उपेरि रंग. महा महुछव कीजइ, नीसालीआ खडीआ दीजइ, तीहां सुखडी आलि सारी, जे नीसालीआनि प्यारी. थोडा दिन विद्या आवी, ते पंडितनि मनि भावी, वासण भणी घरि आवि, पंड्यानि साथि लावि. पंडित बहु धन दीधुं, कहइ वारू तुम्हे कीg, गुण तणउ ए दरीउ, सकल कलाई भरीउ. लघुपणि मति सारी, जे जाणइ सयल व्यापारी, माय ताय मनि चालइ, उतर नवि साहामु आलि. सहु सजन-विरग संतोषि, दीन दोहलां दानि पोषि, विनि साचवि वारू, ए कुल तणउ आधारू. तीणइ अवसरि एक वात, हुई आकसमात, नही आरति अंदोह, जिनधर्म उपेरि मोह. साह थरू सुभ ध्यांनि, जव पहउता इंद्र-वीमानइं, तव रूपां चींति आंम, किम चालसि घरनां काम. वासण सांभिल वात, परलोगि पहुतु तुझ तात, वड विवहारी जेह, परणावू पुत्री तेह. सुख भोगवज्यो संसारी, अम्हे थासुं संयमधारी, वलतु वासण बोलि, मेरू मही जउ डोलि तुहि ताहरां चरण, हउज्यो मुझनि सरण, संसारी-सुख जेह, मधुबिंदु सम तेह.