________________
२४
धोळकाधिकार
१-३
४
७
८
år av
१०
११
१२
१३
१४
१५
अनुसन्धान-७२
वस्तुपाले धोळकामां माता कुमारदेवीना श्रेयने माटे 'अम्बावसति' नामनुं आदिनाथ प्रभुनुं चैत्य बनाव्युं. वळी ते चैत्यनी फरते पोताना पूर्वज, बेनो, तथा स्वजनोना पुण्यने माटे फरता देवालयवाळां घणां चैत्यो कर्यां. तेम ज तेनी आवक माटे अनेक दुकानो, घरो तथा पाडाओ [भेटमां] आप्या.
ते चैत्यनी बहार गायना अपहरण वखते थयेला युद्धमां वीरगति पामेला राणाओनां तेमज भट्टारकोनां देवकुलोनो जीर्णोद्धार कर्यो. तेनी आगळ नवुं तोरण बनाव्युं अने माताना श्रेयने माटे [त्यां] वाव तथा शाळा बनावी.
संग्रामसिंह साथेना युद्धमां मृत्यु पामनार पोताना सैनिक वीरमना श्रेयने माटे वीरमेश्वर नामनुं शिवालय बनाव्युं.
पोतानी माताना श्रेयने माटे वाउडा गाममां नेमिनाथ प्रभुनुं चैत्य बनाव्यं.
तेजपाले धोळकामां पोताना बे पुत्र-पुत्रीना पुण्यने माटे बे वसति ( उपाश्रय) बनावी. "
धोळकाना पडी गयेला चैत्यनो जीर्णोद्धार कर्यो.
'भृगुकच्छचैत्य' नामना चैत्यनो जीर्णोद्धार कर्यो.
मल्लदेवनी पत्नी लीलूना पुण्यने माटे परब बनावी तेमज शिवालयनी पासे आघाट (कोट ? ) बनाव्यो.
वस्तुपालना पुत्र यै (जै) त्रसिंहे अहिं वाव अने परब बनावी. तेजपालना पुत्र लूणसिंहे अहिं ब्राह्मणो माटे कूवा अने परबथी युक्त ब्रह्मपुरी बनावी.
तेमज तामसिज गाममां परब, बगीचो तेमज अर्हद् वसति (चैत्यालय) बनावी.
वस्तुपाले राजा वीरधवलना नामथी वीरपुरमां कूवो, तळाव, वाव, सत्रागार, परब अने बगीचो बनाव्या.
