________________
15
(२०) हवेनो पत्र तेनी केटलीक विशेषताओने कारणे महत्त्वपूर्ण छे. एक तो ते सचित्र छे. जो के तेनां चित्रो सम्पादकोने मळ्यां नथी, पण ते चित्रो कलानी दृष्टिए उत्तम होवां जोईए एम अनुमान थाय. बीजूं, आ पत्र ऑस्ट्रेलियाथी प्राप्त करवामां आव्यो छे. दक्षिण ऑस्ट्रेलियानी आर्ट गेलेरीमा हाल सचवायेल आ पत्र मेळवतां सम्पादकोने खासो श्रम लेवानो थयो छे. पत्र लांबो छे, गुजराती छे, पद्यात्मक छे.
संस्कृत पद्यो अशुद्धप्राय. सीरोहीनू वर्णन कल्पनामढ्युं अने विस्तृत. आबूना वर्णनमां, तेने शत्रुजयनी ट्रॅक तरीके ओळखावेल छे, तेमां आबू (अचलगढ) पर सोनावर्णा चौमुख जिन- देरासर होवानो उल्लेख ऐतिहासिक छे. ते सिवायनां विमलवसही, लूणवसही जेवां चैत्यो विषे कशो ज उल्लेख नथी ते पण नोंधपात्र वात गणाय.
गुरुवर्णनमां १ थी १०८ सुधीना गुणोनुं वर्णन पद्यमय रीते थयुं छे. आम तो आ वर्णन घणाबधा गुजराती पत्रोमां सामान्य होय छे, पण ते गद्यमां होय, अहीं ते पद्यरूपे छे. विजयलक्ष्मीसूरिनो परिचय अहीं सांपडे छे जे महत्त्वनो गणाय. पोरवाडवंश, पिता सा. हेमचंद, माता आणंदबाई, गाम पालडी (मारवाड), गुरु विजयउदयसूरि. ते पछीना दूहा सुभाषित जेवा अने सर्व पत्रोमां मळे तेवा सामान्य छे. अगाउना हिन्दी पत्रमा जोयेला दूहा अहीं पण जोवा मळे. 'गूढा' एटले के समस्याना दूहा ते आ. पत्रनो विशेष छे.
___ सूरतनुं वर्णन मननीय छे. गूर्जर-गुजरात देशमां पालनपुर, शांतलपुर, पाटण, राधनपुर, अमदावाद, बंबावती, जंबूसर, वडोदरं, डभोई, भरुच जेवां अनेक उत्तम नगर होवा छतां ते बधांमां मुगटसमुं तो सूरतबंदिर ज - एम कवि सूरतनो महिमा गाय छे. पूर्वमां अश्वनीकुमार स्थानक, दक्षिणमा भीडभंजन महादेव, पश्चिमे हनुमंत वीर, उत्तरमा कांतेसर - आ बधां जैनेतरोनां देवस्थानो अहीं होवानुं कहीने कांतेसरमां श्रावणिया सोमवारे तमासगीरी-मेळा थता होवानुं पण नोंधे छे. किल्लो अने तेनी हेठळ तापी - तेनी पण कवि नोंध ले छे. तापीमा स्वदेशनां ने परदेशनां वहाणोनी अवरजवर पण कविना ध्यानबहार नथी. तो लंठ, हरामी, कंठीछोड - सोनाना दोरा खेंचीने तोडनारा, लुच्चा, अवळचंडा
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
