________________
निवेदन
संशोधननी अनिवार्य शरत छे सज्जता.
संशोधक सज्ज होवो जोईए : अनेक रीते. ते स्मृतिसज्ज होय, सन्दर्भसज्ज होय, भाषासज्ज होय, ज्ञानसज्ज होय, माहितीसज्ज होय, कल्पकता-कल्पनाथी पण सज्ज होय, अने तर्कसज्ज पण होय.
संशोधन करनारना दिमागमां अनेक सन्दर्भो स्मृतिरूपे रमता होवा जोईए. एक शब्द तेनी नजरे चडे के तरत ज तेनी सुसज्ज कल्पनाशक्ति कार्यरत थई जाय, अने तेने पोते वांचेला, जाणेला, सांभळेला, जोयेला एम यथासम्भव विविध सन्दर्भो सांभरी आवे. ए सन्दर्भो भाषाशास्त्रीय पण होय, पुरातात्त्विक पण होय, ऐतिहासिक पण होय अने अन्य विविध शास्त्र-शाखाओना पण होय. आमांनो कोई पण, उपयुक्त होय तेवो सन्दर्भ, पेला शब्द साथे, संशोधक पोतानी कल्पकतानी तेमज योग्य तर्कनी मददथी जोडी आपे छे, अने कोई नवो ज अर्थ, पदार्थ के मुद्दो आपणने जड़ी आवे छे.
प्राचीन ग्रन्थनो कोईक शब्द, आ रीते, घणीवार, इतिहासनी स्वीकृत धारणाने बदली नाखे छे, तो क्यारेक पुरातात्त्विक उत्खनन तथा अन्वेषणने शास्त्रीय समर्थन पण लाधे छे. आम, संशोधकनी सज्जता, घणीवार, मजानां परिणाम नीपजावी आपे छे.
भाषासज्ज एटले भाषाशास्त्र-सज्ज एवो अर्थ अभिप्रेत नथी. पण भाषाकीय सज्जता साधवामां उपकारक एवां साधनो - कोश, व्याकरण, अन्य साहित्यिक विधाओ इत्यादिनी जाणकारी, उपयोग करवानी फावट तथा आदत तेमज विपुल वांचन - आ बंधांमां तेने रस पडतो होवो जोईए. आवा संशोधकोना संशोधनमां दम होय छे, अने तेमनी रजूआत पण प्रमाणभूत बनी शके छे.
____ ज्ञान अने माहितीने अहीं साभिप्राय जुदां पाड्यां छे. पोते जे विषय परत्वे काम करता होय ते विषयने लगतां साहित्य तथा साधनोनी तलावगाही जाणकारी ते ज्ञान; अने ते विषय साथे एक या बीजी रीते सांकळी शकाय तेवी बाबतो तथा तेना सन्दर्भो तथा ते विषे काम करनार विद्वानों तेमज तेमनां कामो विषे
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
