________________
अनुसन्धान ४८
जेहनो मन जिहां मानयो तेहने तेह अमूल । निंद्यकरूप धत्तूरमुं ईसर पणि अणुकूल ॥७॥ मेहघटा देषी करी विरहणी व्याकुल चित्त । कंत संदेसाथी थई जिम जूई मयमंत्त ।।८।। हे सषी आमणदुमणी कहीये तेह निदान । ते सज्जन सषी हल्लीया बे मुष देता पान ।।९।। ते सज्जन कीम वीसरे जेह हसै ससनेह । सुंदररूप सरूपता पोईण सम वर देह ॥१०॥ रे सज्जन आस्या घणी ते बंधावी आम । अवसर केसु फूल जिम मुष नवि करीयें स्याम ॥११।। कुण नगरे कुण पट्टणै ते सज्जन निवसंत । जे देषी सषी आपणो रिदयकमल विकसंत ॥१२।। सज्जनके मीलाय थे रोम रोम होय आणंद । तनमै परिमल विस्तरे जैसे कुमुदनी चंद ॥१३॥ दिन दिन उठी हे सषी नमियें उत्तम जात । ते सज्जन बहुगुण भर्या कुंदपूप्फ अवदात ।।१४।। सुदरसण कुसम ग्रही, जब आयो निज कंत । तरुणी ततषीण दोडती आय मीली एकंत ॥१५।। प्रीत पराएँ जे करें ते नर नीगुण गमार । मालतीके मनमें नही मधूकर करत पुकार ॥१६।। पीऊ पाडलफूल जिम तुम दरसण मुझ नाथ । अतिवल्लभ आठे पहोर नवि मुकुं तुझ साथ ॥१७।। पीऊ पुछे सुणि कामिनी कुण तुझ वल्लभ फूल । कहै विचक्षण कामिनी सदावसंत (वतंस) अमूल ॥१८।। सज्जन साचो मुझ कहै क्युं ते गुण लहियां । सेवंत्रीना फूल जिम घर घर महमहियां ॥१९।। गुणहीण गरवे भर्या दीसै दुरि अमूल । जे सज्जन स्युं कीजीयें जिम कणियरना फूल ॥२०॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org