________________
66
जोवनमे दीक्षा दोहेली रे, दोहीलो साधु आचार,
लघु वेसे कोण आदरे रे, दुकर संजम भार ॥ २१ ॥ रत०
अनुसंधान - २३
सुण सुदर सुंदरि तुझ मेरे जेम श्री जंबुकुमार.
तेम हुं संजम आदहं रे, अनुमत द्यो श्रीकुमार (श्रीकार ) ॥२२॥ रत०
श्रीबाई जंबु कहेइ रे, परणा आठे नार.
तार पछी संजम आ[द]र्या रे, तेम तमे करो रतनकुमार ||२३|| रत०
अमारे तो परणवुं नहीं रे, आदरु साधु आचार,
ते तो तमे जाणजो रे, कहे श्रीबाई नार, ॥२४॥ रत०
वेवसाल न मेलीइं रे, नहीं कसो जंजाल,
पालव लागी पीआ तम तणे रे, ते तो जाणे बालगोपाल ॥ २५ ॥ रत०
पालव लागीने परहरी रे, नेमे राजुल ना[र]
तेम हुं संजम आदरु रे, कहो तुज कंत विचार ||२६|| रत०
हाथ जोडीने विनवु रे तमे जोवो ते मोरा साम,
जाणु रे रचना एही रे तो मुझ दाखो ठाम ||२७|| रत०
मुझ जनके सुदरी रेजो सुखसमाद
श्रीबाई कहे तम वीना रे, तो कोण देखे घरबार ? ॥२८॥ रत०
तो तमे पीहर थोभजो रे, आपु द्रव्य अपार,
दान पुन लखमी तणो रे, लाहो लेजो संसार ॥ २९ ॥ ०
पीहर मीठु तीहां लगे रे, जीहां जुओ आणानी वाट दोष चडावे लोकडा रे, पडे मननी भरांत ||३०|| रत०
कुवारा कुवारा कुवांरीका रे सो घर सो भरतार आदरजो मन मानतो रे जे जाणे हेतकार ॥३१॥ रत० तमे आये भवसाहेर तरे रे मुझ राखे छे संसार. पियु तोरे प्रेम न जाणीओ रे स्वारथिउ भरतार ||३२|| रत०
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
