________________
22
March-2002
युगप्रधान युगवलभ जोईइ, त्रीजो गुण तु जांण्य । पीस्तालीस आगम जे कहीइ, ते बोलइ मूख्य वांण्य ॥१००। मधुर वचन मूनीवरनुं जोईइ, उपजइ सहु संतोष । गंभीरो यम सायर साचो, न कहइ परनो दोष ॥१॥ च्यतुरपणि बुध्य चाखी जोईइ, रंगि दइ उपदेस । धर्म देसना देतां मूनीवर, आलस नही लवलेस ॥२॥ कोहोर्नु वचन न सर्वइ साचइ, सोमप्रगती मुनी होई । सकल शाहास्त्रनो संघरइ करतो, शील धरइ रखी सोही ॥३॥ अग्यारमो गुण अभीग्रहइ धारी, आपथुई न करंत । चपलपणुं ते चतुर न राखइ, प्रशन-रीदइ मूनी हंत ॥४॥ प्रतिरूप आदी देइनिं जाणो, ए गुण चऊद अपार । दस गुण मुनीवरना हवइ कहइस्यु, तेहमां घणो वीचार ॥५॥ ख्यमावंत ते मूनीवर मोटो, जेहनिं नही अभीमांन । मायारहीत जोईइ आचार्य, नीरलोभी तप ध्यान ॥६॥ संयमधारी नि सतवादी, नीरमल जस आचार । कोडी एक कनि नवी राखइ, नववीध्य भ्रह्म सार |॥७॥
ढाल १३ । (१२)॥
देसी० मनोहर हीरजी रे ॥ राग- परजीओ ॥ बार भावनाना गुण बारइ, आतमभावीत होसइ । सकल पदार्थ ते नर लहइशइ, सीवमंदीरनिं जोसइ ॥८॥ गुण ते नरतणा रे, जे मुनी अती गुणवंतो ।। क्रोध मांन माया मद मछर, आण्यु कांम ज अंतो ॥ गुण ते नरतणा रे, जे मुनी अतीगुणवंतो० ॥ आचली ॥ अनीत भावना नर एम भावइ, ध्यन यौवन परीवारो । गढ मढ मंदीर पोलि पगारा, को नवी थीर नीरधारो ॥९॥ गुण०॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
