________________
श्रीजयंत कोठारीनी पण चिरविदाय
सद्गत भायाणीजीनी चिरविदायना आघातनी कळ वळे, त्यां तो बीजो आंचको आव्यो, जयंतभाईना देहान्तनो ! अमे, एटले हुं तेम ज प्रा. शिरीष पंचाल, जयदेव शुक्ल, राजेश पंड्या वगेरे, सावलीमां मजानो साहित्यिक संवाद करता बेठा हता, अने अचानक शिरीषभाईए कह्युं : जयंतभाई गया ! आ सांभळतां ज हैयुं थडकी उठ्युं. पछीनी पूर्व- आयोजित तमाम प्रवृत्ति यंत्रवत् करी, पण मन घेरा विषादमां गरकाव ज रह्युं हवेनो शून्यावकाश केवो वसमो हशे, तेनी कल्पनाए ज मगज बहेर मारी गयुं.
271
भायाणी अने कोठारी - आ बेनी जग्या लई शकें तेवा कोई विद्यापुरुष, खास करीने संस्कृत - प्राकृत- अपभ्रंश अने मध्यकालीन भाषा - साहित्यना क्षेत्रमां, हवे उपलब्ध नथी, आ कठोर वस्तुस्थितिनो स्वीकार करतां पण धूजी जवाय
छे.
कालदेवता आगळ आपणी शी विसात ?
एक महत्त्वपूर्ण अने महत्त्वाकांक्षी योजना जयंतभाईए छेल्ला महिनाओमां हाथ पर लीधी हती : मो. द. देसाई कृत " जैन साहित्यनो संक्षिप्त इतिहास" ना पुन: संपादननी पुनरुद्धारनी. आ कार्यनो प्रकाशन- भार तेमणे श्रीहेमचन्द्राचार्य निधिने सोंपेलो, एटले ते रीते मारे पण तेमनी साथे विशेषे संकळावानुं हतुं. अने एक वात निःसंदेह छे के आ कार्य जयंतभाई सिवाय अन्य कोई पार पाडी शके तेम नथी ज.
-
भायाणीसाहेब माटे 'अनुसन्धान 'नो विशेष अंक करवानी वाते पत्रचर्चा थई, तो तेनो तेमणे जे उत्तर आप्यो, ते अत्यंत विचित्र रीते ज, जयंतभाईना कार्य-परत्वे पण लागु पडे तेम छे. जयंतभाईना मारा परना अंतिम बे पत्रो अत्रे मूकवानी लालच रोकी सकतो नथी.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
—
शीलचन्द्रविजय
www.jainelibrary.org
