________________
तत्कालीन राजस्थान तेम ज माळवाना राजेन्द्रो तेमने मान आपता. शाकंभरीना अजयराज, अर्णोराज तथा विग्रहराज चोथाने तेमणे प्रतिबोध्या हता तेवं तेमना शिष्य-प्रशिष्यनी कृतिओमां नोंधायेल छे. अर्णोराजनी सभामां दिगंबर वादि गणचंद्रने तेमणे हराव्यो हतो तेवो उल्लेख तेमां मळे छे. तेमणे सर्वे वादिओने हराव्या हता तेवो संप्रति संपादित काव्यनी १७ मी कडीमा सामान्य निर्देश छे. तेमना नामथी पछीथी धर्मघोष गच्छ नामे स्वतंत्र गच्छ शरू थयो हतो. धर्मघोषसूरिनी स्मृति प्रखर हती अने पोणा प्रहरमां ( छ घडीमां) तेओ ५०० गाथा कंठस्थ करी शकता तेवी किंवदंती ते समये प्रचलित हती. प्रस्तुत काव्यमां कडी ९ मां आ वातनो उल्लेख मळे छे. आवा प्रतिभाशाळी काव्यनायकने काव्यमा भावपूर्वक अंजलि आपवामां आवी छे.
__ आ धर्मघोषसूरिना मुख्य शिष्योमा एक यशोभद्रसूरि हता, जेमणे गद्यगोदावरी' ग्रंथनी रचना करेली. प्रस्तुत काव्यमांना जससूरि ते आ ज आचार्य जणाय छे. आ यशोभद्रसूरिना शिष्य आ. रविप्रभसूरिए धर्मघोषसूरिनी स्तुतिरूपे लखेल एक लघुकाव्य उपरोक्त ताडपत्रीय प्रतमां धर्मसूरि-बारमासानी पूर्वे ज लखायेल मळे छे. आ हकीकत परथी तथा काव्यमांना वर्णन वगेरे परथी कल्पी शकाय छे के प्रस्तुत बारमासा काव्य पण आ. धर्मधोषसूरिना बृहद् शिष्य- प्रशिष्य परिवारमांना ज कोई मुनिए रच्यं हशे. साराये काव्यनो ध्वनि एवो छे के ते समये यशोभदसूरि विद्यमान छे अने कदाच धर्मसूरि पण.
___काव्यनी भाषा गुजराती - राजस्थानी जुदी पडया पूर्वेनी उत्तरकालीन अपभ्रंश, जेने विद्वानोए प्राचीन गूर्जर भाषा' नाम आप्यं छे, ते छे. विविध मात्रामेळ छंदोना यथायोग्य उपयोगथी आणेली गेयता, सुकोमळ मधुर पदावली, चित्रात्मक वर्णनो अने भावाभिव्यक्तिनी कुशळताने कारणे गुरुस्तुति रूपे रचायेल होवा छतां आ बारमासा काव्य प्राचीन गूर्जर काव्योमां अनोखी भात पाडतं काव्य छे. *
काव्यनी फोटोस्टेट नकलनो उपयोग करवा देवा माटे तथा प्रकाशन करवानी संमति माटे हं ला.द. भारतीय संस्कृति विद्यामंदिरनो आभारी छु.
* एक ज हस्तप्रत परथी आ काव्यनं संशोधन कर्य छे. मूळनी अशुद्धिओ पादटीपमा नोंधी छे. पाठशध्धि माटे प्रा. हरिवल्लभ भायाणी साहेबनी सहाय माटे तेओश्रीनो अत्रे आभार मानु छ.
[७०]
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
