Vimal Vasahini Ketlik Samasyao

SR No.: 249388
Original Sutra Author: N/A
Author: M A Dhaky
Publisher: Z_Nirgranth_Aetihasik_Lekh_Samucchay_Part_1_002105.pdf and Nirgranth_Aetihasik_Lekh_Samucchay_Part_2
Publication Year: 2002
Total Pages: 23
Language: Gujarati
Classification: Article & History
File Size: 714 KB

Page 17

વિમલવસહીની કેટલીક સમસ્યાઓ
૧ ૧૫
ટિપ્પણો : ૧. લૂણસરિકાનો મોટો ભાગ સં. ૧૨૮૭ ઈ. સ. ૧૨૩૧માં બંધાઈ ચૂકેલો અને તે સાલમાં મૂળનાયકની
તેમ જ કેટલીક દેવકુલિકાઓમાં પ્રતિષ્ઠા થઈ ચૂકેલી. બાકીનું કામ ઈ. સ. ૧૨૪૦ સુધી ચાલેલું જણાય છે (જુઓ મુનિરાજ શ્રી જયંતવિજયજી, શ્રી અબ્દ-પ્રાચીન-જૈન લેખ સંદોહ (આબૂ-ભાગ બીજો), ઉજ્જૈન વિ. સં. ૧૯૯૪ માં અપાયેલા લૂણવસતિના લેખો.) ૨. જયંતવિજયજી, દત્તાત્રય રામકૃષ્ણ ભંડારકર, Percy Brown, ત્રિપુટી મહારાજ, ઇત્યાદિ લેખકોનાં
લેખન એવી છાપ મૂકી જાય છે. અહીં લંબાણભયે મૂળ સંદર્ભો આપીશ નહીં. 3.104093el canal Kavyānuśāsana by Acārya Hemacandra, Vol.II, Part
1,"Introduction”, p. CXLIX-1149(Bombay 1938, 3rd ed.)માં લખતાં અવલોકે છે કે : "This temple is known after him (Vimala) as Vimalavasahi...It appears that the construction of the whole temple was not finished in Vimala's life-time; for the ranga-mandapa according to the P.P.S. (Purātanaprabandha-Sangraha) was made by his son Cähila (p. 152). According to the N.N.C.P (Neminātha carita prasasti), however, it was constructed by his grandson Ppthvīpāla in the region of Kumārapāla." Colophon of an Apabhraíśa work called Nemināthacariü of one Haribhadrasuri who completed the work in V.S. 1216 (=A.D. 1160) in the residence provided by Minister Prthvīpala in the reign of Kumārapāla, p. CIII (K. S. Vol. II, "Intro"). (મંત્રી પૃથ્વીપાલ વિમલના નહીં પણ વિમલના વરિષ્ઠ બંધુ નેઢના પ્રપૌત્ર હતા.)
૪. દાવ પરીખના ઉપર્યુક્ત પુસ્તક બાદ છપાયેલાં વિમલવસહી પરનાં મારા સહિતના) લેખનોનું અવલોકન
આ વિધાન કરવા પ્રેરે છે. 4. See U. P. Shah, "Introduction", Holy Mt. Abu by Munishri Jayantavijayaji,
Bhavnagara 1954, pp. iii-vi : "The famous sabhämandapa of Vimala-vasahi with its wonderful lotus pendent in the main ceiling and figures of the sixteen Vidyādevis, was either rebuilt or newly added by Prthvipāla, a minister of Kumārapāla in C. 1204-06 V.S. (1148. 1150 A. D.), i. e., at least 116 years after the erection of the shrine by Vimala." "In an adjacent smaller dome, in one of the porticos, is a figure of Sarasvati having on each side a male worshipper standing on a lotus...with his name inscribed below...showing that the two figures represent two artists, Sutradhāra Kelā (with a measuring rod in hand) on the left of Sarasvati and Sūtradhara Loyana (with folded hands on the right of the goddess) who must be identified as the chief architect and sculptor (respectively) of this mandapa. The figures of