________________
૨૨૮
નિર્ગસ્થ ઐતિહાસિક લેખ-સમુચ્ચય-૧
ગયેલી.
૨૨. જુઓ કપાવવ8 ચરિત, સિંધી જૈન ગ્રન્થમાલા, ગ્રંથાંક ૪, સં. જિનવિજય મુનિ, અમદાવાદ-કલકત્તા
૧૯૪૦, પૃ. ૧૦૫. ૨૩.જુઓ અહીં મૂળ પાઠ અને ત્યાં પાદટીપો. ૨૪. સંત હીરાલાલ હંસરાજ, જામનગર ૧૯૧૧, પૃ. ૧૩૯, શ્લો, પ૧-૫૪. ૨૫. જુઓ એમનો લેખ “સિદ્ધરાજ અને જૈનો,” ઐતિહાસિક લેખ-સંગ્રહ, શ્રી સયાજી સાહિત્યમાલા, પુખ
૩૩૫, વડોદરા ૧૯૬૩, પૃ. ૧૪૭. ૨૬. મૂળ સ્રોત માટે જુઓ અહીં ટિપ્પણ ૧૨. ૨૭. બીવાનુશાસન (શ્રી હેમચંદ્રાચાર્ય ગ્રંથાવલી : ૧૭, સંશો. ભગવાનદાસ પ્રભુદાસ વીરચંદ, પાટણ
વિ. સં. ૧૯૮૪ | ઈ. સ. ૧૯૨૮, પૃ. ૧૧. ૨૮. થોડાં વર્ષ પૂર્વે મુનિ મહાબોધિવિજય સંપાદિત, બૃહદ્ગચ્છીય અજિતદેવસૂરિનો સ્વોપજ્ઞ ટીકા સહિત
મોહોબ્યુલનવાદસ્થાનક ગ્રંથ (વિ. સં. ૧૧૮૫ | ઈસ. ૧૧ ૨૯) પ્રકાશિત થયો છે (મુંબઈ વિ. સં. ૨૦૫૧ { ઈ. સ. ૧૯૯૫) તેમાં સ્વોપજ્ઞ ટીકામાં ઉપર્યુક્ત પદ “સ્તવ”માંથી ટાંક્યું છે અને ત્યાં જે પાઠ છે તેમાં “કાશહૃદાખ્ય નગરે” જ છે (ત્યાં ૫૦ ૯ પર). જો કે ત્યાં પણ વળી બીજે થોડો પાઠભેદ તો છે જ. ત્યાં ઉદ્ઘકિત પદ્ય આ પ્રમાણે છે.
यदि स्तवनप्रामाण्येन सा श्रावकेण कार्या, तदा"नमि-विनमिकलान्वयिभिः विद्याधरनायकाचार्यैः ।
काशहदाख्ये नगरे प्रतिष्ठितो जयति जिनवषभः ॥" ૨૯, પ્રકાશિત સમીક્ષિાત આવૃત્તિ માટે જુઓ ર૦ મશાહ, “સાધારણાંક સિદ્ધસેનસૂરિ-વિરચિત
પ્રાકૃતભાષાબદ્ધ સકલ-તીર્થસ્તોત્ર,” Sambodhi Vol. 7, No. 1-4, April 1978–Jan. 1979, પૃ. ૯૫-૧૦૦.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
