________________
83
भले जुदा संदर्भमां, आ शब्द ५५ जोवा मळे छे. त्यां तेनो अर्थ ते नामनी 'सर्वमंगलकारिणी पूजा' एवी थाय छे. ९मा षोडशक ना १०मा श्लोकमां आ पूजाने 'विघ्नोपशमनी' नामे वर्णवी छे, पण तेना टीकाकार श्रीयशोविजयजीए ए पूजा 'समन्तभद्रा'५६ तरीके प्रसिद्ध होवानुं सूचव्युं छे ज.
१४. अने पञ्चसूत्र ना अंतिम सूत्रमा लख्युं छे के :
'न एसा अन्नेसिं देया । लिंगविवज्जियाओ तप्परिण्णा । तयणुग्गहट्टाए आमकुंभोदगनाएणं । एसा करण त्ति वुच्चइ ।'५७ इत्यादि.
आ वाक्योमा छे तेवो ज भाव दर्शावतो 'योगदृष्टिसमुच्चय' नो अंतभाग जुओ :
'हरिभद्र इदं प्राह नैतेभ्यो देय आदरात् ॥२२६॥ अवज्ञेह कृताऽल्पाऽपि यदनाय जायते ।
अतस्तत्परिहारार्थं न पुनर्भावदोषतः ॥२२७॥५८ शाब्दिक तफावत छतां बन्ने संदर्भोनुं आर्थिक साम्य अहीं ध्यानपात्र छे.
उपर नोंधेला तमाम संदर्भो स्पष्टपणे दर्शावे छे के ‘पञ्चसूत्र'-भूळना पण प्रणेता भगवान हरिभद्रसूरि स्वयं ज छे. ए सिवाय तेमना अन्य अनेक ग्रंथोना अनेक संदर्भ साथे, ‘पञ्चसूत्र' ना संदर्भोनुं आटली हदे साम्य संभवे नहि.
आम छतां, जो ‘पञ्चसूत्र' ने आ.हरिभद्रसूरिनी पूर्वे थयेला कोइ अज्ञात चिरंतन आचार्यनी ज रचना लेखवानो आग्रह राखवामां आवे, तो उपरना, 'पञ्चसूत्र' ना संदर्भो साथे सरखाववामां आवेला, हरिभद्राचार्यना अन्यान्य ग्रंथोना संदर्भो तेम ज तेमां निरूपित पदार्थोने, हरिभद्राचार्य 'पञ्चसूत्र' माथी शाब्दिक तेम ज आर्थिक रीते उछीना लीधा होवा, आपणे मानवू पडशे, अने ए साथे ज आ ग्रंथोनी । विचारोनी / रजूआतनी हारिभद्रीय मौलिकता समाप्त थई जशे, जे कोई रीते स्वीकार्य न गणाय. .
६. पं. बेचरदास दोशीए नोंध्यु छ के, 'वैयाकरणोए शब्दशास्त्रनी दृष्टिए प्राकृतना त्रण प्रकार जणावेल छे: १. संस्कृतजन्य प्राकृत ; २. समसंस्कृत
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org