________________
७४
अनुसन्धान-५७
छेद्यु भेधु जे जाइ नही । ते अणु आठे त्रसरज कही । तिणि आठे रथरेणु विचारी । रेणु आठ वालाग्रउ धारि ॥८५॥ वालुकाग्गि आठे एक लीख । आठ लीखि एक जूका सीख । जूका आठे एक जव कहिउ । जव आठे उच्छेधांगुल लयु ॥८६॥ तिणि षट अंगुलि पाउ प्रमाण । बिहु पाऊए बि हत्थि निर्माण । बि हत्थि जोड एक हाथ समान । बिहुं हाथे धणुहानुं मांन ॥८७॥ बि सह धनुषे गाऊ एक । चिहुं गाऊ ए जोयण छेक । कूउ एक ऊंडु एतलइ । पहुलउ लांबउ सम तेतलइ ॥८८॥ रोम खंड एहवां लेई भरे । सिद्धांति कहिउं ते करे । युगल जण्यां सातइ दिन बाल । उच्छेधांगुल लिई सर वाल ॥८९॥ आठ आठ साते पावडी । खंड कीधां ते संख्या चडी । वीस लाख सत्ताणुं सहस । बावन ऊपरि अधिकां कहिंसु ॥९०॥ केवलन्यानी आगलि गयां । रोम खंड संख्यातां थयां । पुनरपि न होइ ए स्वल्पना । असंख्यात करि मन कल्पना ॥९१॥ तीणे ते इम कूउ भरू । निश्चल ठांसी गाढउ करु । जलि भेदइ नवि आगिं बलइ । बइठु तिम वाइं न ऊललइ ॥९२॥ वरस एकिं काढत अंश । यदा तदा ते हुइ निःसंश । एह पल्योपम नाम उद्धार । कोडा कोटि (डि) दशे एक सार ॥९३।। ते सागर दश कोडाकोडि । एक उत्सपिणि एहवी जोडि । कालचक्र ते एतिं भयु । ते पुदगलपरावर्त्ति गयु ॥९४॥ अढाई दीपनु एह विचार । जिहां हुइ चंद सूरजनउ चार । ए नरक्षेत्रतणी बांधणी । राति अनइ वासर सांधणी ॥९५।। अवर दीपि नही राति नइ दीह । थावर चंद सूरज विचि लीह । चंद्र ज्योति जिहां तिहां चंद्रमा । तावड हुइ तिहां सवितार्यमा ॥९६।। सहस पंचास जोयण हुइ तेज । नही मांहिं शशि-रविनां हेज । देवलोकि अजूआलु सदा । नरगि अंधारुं तेज न कदा ॥९७|| काल पल्योपम सागर तणी । त्रिभुवनि लेज्यो ए बांधणी । राति दिवस कांई नही जिहां । सुर नारक आऊखइ तिहां ॥९८॥
