________________
अनुसन्धान-५५
श्री लावण्यविजयकृत श्रीअजितशान्ति स्तोत्रम् ॥
- शी.
अजितशान्ति स्तोत्र ए जैन संघर्नु अत्यन्त लोकप्रिय अने सर्वमान्य स्तोत्रकाव्य छे. जैनोना २४ पैकी बीजा अजितनाथ तथा १६मा शान्तिथा-ए बे तीर्थङ्करोनी, प्राकृत भाषामां अने विविध गेय छन्दोमां, ४० गाथाओ आ स्तोत्रमा छे.
आ स्तोत्रनी अनुकृतिरूपे विविध कविवरोए तेवा ज छन्दोमां तेवा ज स्तोत्रकाव्योनी रचना करी छे. तेमांनुं एक अहीं प्रगट थाय छे. मूळ काव्यना कवित्व अने सर्गशक्तिनी बराबरी कदाच न थती होय, तो पण तेना तेज छन्दोमां जे काव्यसर्जन थयुं छे, ते आपणा जेवा माटे तो कल्पनातीत ज छे.
स्तोत्रनो विषय ते ज बे तीर्थङ्करोनुं गुण-वर्णन छे. कर्ताए स्पष्ट रीते पोतानुं नाम न उल्लेख्युं होवा छतां, ४०मी गाथामां चारेय चरणमां जोवा मळतो 'लावण्ण' शब्द कर्ताना नामर्नु ज सूचन करे छे तेम मान्युं छे. तेमना गुरु श्रीमेरुविजयजी छे तेवू प्रथम अने ३९मी-बे गाथाओ थकी स्पष्ट छे. कर्तानो समय १८मो शतक होवानो सम्भव छे. विशेष विगत मळी शकी नथी.
आ स्तोत्रनी २ पानांनी प्रतनी नकल मुनिश्री धुरन्धरविजयजी तरफथी प्राप्त छे, तेना आधारे आ सम्पादन थयेल छे. एकाद जग्याए लखाण खण्डित छे, बाकी शुद्धप्राय लखावट छे, जे जोतां कर्तानो स्वहस्त होवानी शक्यता छे.
श्रीअजितशान्तिस्तोत्रम् ॥ मेरुविजयविबुहाणं विबुहाणं जणिअवंछिअसुहाणं । पयजुअलं नमिऊणं थुणामि सिरिअजिअ-संतीणं ॥१॥ गाहा ॥ विणया णमिरणरिंदे गुणगणरयणाण रोहणगिरिंदे । जय जयजणणसुरिंदे णमामि ते णं जिणवरिंदे ॥२॥ गाहा ॥