________________
११०
वीरजिणिवपरित
[१०.३.१
जाई जाई पहरणई सरोसहि । मुकई रायाएसे दासहिं । ताई ताई होइषि सययत्तई । धम्म-फलेण धरायलु पसह। पुणु असि-लहि पमेल्लिय कंठहो। विज्जु व मेहहिं गिरि-उचकंठहो।। सा वि माल संजाय सुहिल्लिय | नं तव-बहु सयंवरि घल्लिय ।। तहि अवसरि नहिं दंदुहि वज्जिय । एवि सुरेहिं तासु पय पुजिय ।। तं सुणवि किय-पर-वसाएं । गंपि पुत्तु मनाविज राएँ ॥ . अच्छिउ तो वि नेव कुल-मंडणु | जाउ महा-रिसि कोह विहंडाणु ॥ एक्काह वासरि पालिय दिक्खह । गामु पलासखेड गउ भिक्खहे ।। तत्थ फुफ्फ-डालेण नियन्छिन । चाल-सहाएँ एंतु पडिम्छि। भुंजाविवि बोलाथहुँ मुणिवरु । निग्गउ पिय पुच्छेपिणु दियवरु ।। रम्म-पएस सयाई कहतउ । गउ दूरंतहो पय पणवंतउ ।। तो वि नियतहे भणइ न संजउ ।
गय वेगिण यि जण जाहिं रिसि-आसउ ।। पत्ता-केश वि तहिं बुत्तु वक्रे ण गुण-मणि-खणिहे ।
तवचरणहो आउ सहयरु वारिसेण-मुगिह ।।३।।
२५
तं सुणेवि लजण यध्वइयउ । अभिछउ रइ-संभरणे लक्ष्यः ।। बारह बरिसई महि विष्टरंतत्र । समवसरणु स-मित्तु संपत्तउ ।।