________________
उपदेश-
॥२५२॥
लद्धजसपसरा ॥९२॥ अणिम् ता अमच्चा सच्चा एसा गिरा धुराधरणे । पद साहसिक्कभवणे भवणे सइ नंदणे निउणे सप्ततिका. ।।१३।। सकोवि नेव सक्को आबाहं काउमाउबिगमेवि । परमेवमसरिसुलावलालमत्तं न ते जुत्तं ।।९४|| नागमिस्समहयं माणधणो सपिउणोवि तीरम्मि । भो रायनंदणाणंदजणणजणमझयारम्मि ।।१५।। विणयगुणविप्पहीणा हीणा सब्वे गुणा समक्खाया । सहारतरुविमुका वणराई रायए नेव ।।९६।। उत्तमकुलुब्भवाणं विणयपहाणा गुणा थुणिज्जति । तत्परिहोणाण इमाण गोरवं नेव विप्फरइ ।।९७।। तत्थवि अम्मापियरो विसेसओ गोरवारिहा भणिया । तुम्हारिसाण । कुलवंतयाण इय नेव उचियं भी ॥९८। सो पडिभणिउं लग्गो अहिडिओ सेलरायनामेण । रे रे गच्छह गेहं बाढ़ दुषियवया तुम्हे ।।९९॥ विश्नाणनाणजुत्तस्सवि मह जं उञ्जया हु सिक्खवणे ! एयं सिक्खं अप्पह माउयपियराण गंतूणं ॥१००11 इइ बुत्तुं ते सब्वे कंठे चित्तूण अमरिसेण तओ। निकासिया खणं रायमुवागम्म साहति ।।१०।। तो पिउणा विण्णायं माणी मन्नंदणो भिसो एमो । रज्जमवजनिहाणं परिश्चइस्सं किमेएण ॥१०२।। जत्थ विडंबिअंति ये जंतुणो मोहरायसिन्नेण । एवं ता मज्झ अलं भोगेहि दत्तसोगेहिं ।।१०३।। पउणीकिजइ ता अज रजसामग्गिया कुमारस्स । इय चितियं न साहिय परमेयं कस्सवि नरस्स ||१०४।। अह अन्नदिणे रन्ना आहूओ सो पहाणपुरिसेहि।
।१२५२। तेहिं पणमित्तु वुतं पओअणं अस्थि हु महंतं ।।१०५।। आगच्छह पिउपासं खणमेगं मा विलंबमिह कुणह । तो सेलरायवसओ ते तह अवहीलिया पुरिसा ॥१०६।। जह अइविलक्खवयणा नयणागोयरपहं गया तुरियं । तत्तो सामंता मंडलीयनग्गो य तह चेव ।।१०७। धिक्करिय तेण वित्तासिओ य माया तओ तहिं पहिया । निभच्छिय तमवि इमो