________________
FRANA
सीमांधी पण मुद्रिका काढी नांखी त्यारे ते पण शोमा रहिस जोइ. पछी धीमे धीमे एक एक अलंकार उतारतां छेवटे || | सेणे समग्र अलंकारो उतार्या. त्यारे तेथे पोतानुं शरीर कमळ विनाना सरोवरनी जेव॒ तद्दन शोभा रहित जोयुं. ते जोइ
चक्रीए विचार्य के-"अहो !मा शरीर मात्र प्रागंतुक पदार्थो बडे ज शोभे थे, परंतु ते स्वभावथी तो कोइ पण सुंदर | नथी. मा शरीर स्नानादिक बडे संस्कार करी वन आभूषणो विगेरे पहेरावीए तोज ते शोभे के, भावा असार देइने । मूढ लोको सुंदर माने थे. वळी मनोहर अब, जळ, पुष्प, गंध, वस्त्र विगेरे उत्तम वस्तुभो पण स्त्रीना संगधी ब्रह्मचर्यनी जेम या अशुचि शरीरना संगथी नाश पामे छे-अपवित्र थाय छे. तो मोटुं श्राश्चर्य छे के पंडितो पण बाळकनी जेम वि-1 येक रहित थह आवा प्रसार शरीरने माटे अनेक प्रकारनो पाप कर्मो करे छे! परंतु मोतने आपनारु भा मनुष्यपणुं पामीने || घृतवडे चिंतामणिनी जेम शरीरने अर्थे कराता पापो वडे मारे तो आ मनुष्यपणुं हारी जq योग्य नथी." इत्यादि शुभ ध्यान करता अधिक अधिक संवेगने पामेला ते चक्री मोक्षरूपी महेलनी नीसरणी समान क्षपकोणपर आरूढ थया. तरत ज चार घातीकर्मनो क्षय करी भाव चारित्रने पामी मज्ञानरूपी अंधकारनो नाश करवामां सूर्यसमान केवळज्ञानने पाम्या. ते वखते शक्र इंद्रे आधी चक्रीने कयुं के—“हे पूज्य ! द्रव्यलिंगने अंगीकार करो, जेथी अमे दीचामहोत्सव तथा केवळज्ञाननो महोत्सव करीए." ते सांभळी तेमणे पोताना मस्तकपर पंचमुष्टि लोच करी शासनदेवताए अापेलो साधुवेष भंगीकार कर्यो. पछी वादळांमांथी सूर्यनी जेम ते राजर्षि घर बहार नीकळ्या. तेमने व्रत अंगीकार करेला जोड
१ इंद्रे पोतेम साधु वेष आप्यो एम पण प्रत्यंतरमां छे.
