________________
-
जया सव्वं परिचज, गंतवमसस्स ते । अनिच्चे जीवलोगाम्मि, "कि रजम्मि पैसज्जसि ? ॥१२॥
अधे--(जया) ज्यारे ( सध्वं ) खजानो, अंतःपुर विगैरे सर्वनो ( परिचज ) त्याग करीने (अनसस्स ) अवश एटले पराधीन एवा (ते) तारे अवश्य (गंतव्य) परभवमा जवानु ज छे, तो (अनिच्चे) या अनित्य एवा ( जीवलोगम्मि) जीवलोकने विषे ( रजम्मि ) राज्य उपर ( किं) केम तुं ( पसअसि ) आसक्त थाय छ ? १२.
वळी संसारनी अनित्यताने ज बतावे छे.जीवि चेव वं च, विजुसंपायचंचलं। जत्थ त मुंज्झसी रायं, पेञ्चत्थं नावबुज्झसे ॥ १३ ॥ |
अर्थ-(रायं ) हे राजा! (जत्थ ) जे जीवित अने रूपने विषे (ते ) तुं ( मुझसी ) मोह पामे के, ते ( जीवि चेत्र ) जीवित-प्रायुध्य अने (रूवं च ) रूप एटले शरीरनुं सौंदर्य (विजुसंपायचंचलं) पीजळीना चमकारा जेवू चंचळ के, तथा तुं (पेञ्चत्थं ) परलोकना कार्यने ( नावयुझसे ) जाणतो नथी. १३. दाराणि अ सुआ चेव, मित्ता य तह बंधवा । जीवंतमपुँजीवंति, मयं नाणुञ्चति अ॥ १४ ॥
अर्थ-हे राजा ! ( दाराणि भ) स्वीओ, तथा ( सुग्रा चेत्र ) पुत्रो, तथा (मित्ता य) मित्रो, ( तह ) तथा (बंधवा) बंधु विगेरे शातिजनो ए सर्वे ( जीवंतं ) जीवतानी (अणुजीवंति ) पाबळ जीवे छे एटले जीवता एका धनवाननी पाछळ पोताना उदरनिर्वाहने करे छे-तेनुं धन तेओ भोगवे छे, परंतु ( मयं) ते पुरुष ज्यारे मरी जाय छे त्यारे (नाणुध
