________________
तेह ठाळो रे पातक दूरे पनियां, जिस पागो रे इद परभव सुख प्रतिषणां ।। ३ ।। त्रुटक ।। अविषणां सुख तुमे लहो || भवियण, जैनधर्म करी खरो ॥ परदार परधन परहरी तिथे, जैनधर्म समाचरो ।। जे मदे माचे रूपे राचे, धर्म साचे नवि || रमे ।। अंजलिजळ परे जन्म जातो, मूढ ते फळ त्रिण गमे ॥ ४ ॥ ढाळ ॥ अध्ययने रे छठे श्रीजिनवर कहे, शुभ दृष्टि रे । तेह भली परे सदहे ॥ ते सद्दही रे तप नियमादिक आदरे, ओदरतो रे केवळलच्छी पण बरे ॥ ५ ॥ अटक ॥ लच्छी वरे जिनधर्म करतो, हलुभकमी जे हुवे ।। पांचमो गणधर स्वामी जंबू, पूछीयो इणि परे कहे ॥ श्रीविजयदेव सूरींद पटधर, * विजयसिंह मुनिसर, तस शिष्य वाचक उदय इणि परे, उपदिशे मवि हितकर ॥ ६ ॥ इति ॥
अथ सप्तम एडकाध्ययन सज्झाय. ७. अज जिम कोइक पोषे आंगण, पाहुणडाने हेते रे ॥ ते अज जब मनगमता चरतो, तास विपाक न चेते रे ॥१॥ | श्रीजिनवर इणि परे जंपे ॥ ए आंकणी ॥ विषय विकार म राचो रे ।। तप जप संयम किरियानो खप, कीजे जे जग साचो
रे ।। श्री० ॥२॥ मद्य मांस पाहार करतो, विषय विकार उमाया र ॥ नरक तणु त पाउखु चौघ, अज पारफेम कोसा
॥ श्री० ॥ ३ ॥ कोटी लोभे सहस गुमावे, मंद मति जिम कोइ रे ॥ अंवतणा फळ कारण छोडीये, राज्य ऋद्धि धरी सोइ | रे ॥ श्री० ॥ ४॥ तिम नरभव सुखकारणी छांडे, अमरतणां सुख भोग रे ॥ तिम वळी मोक्ष तणां सुख मोटो, किम पामे जड लोक रे॥ श्री० ॥ ५॥ एणिपरे मृढपणुं परहरीये, पंडित गुण पादरीये रे । विजयसिंह गुरु शिष्य कहे इम, उदय | सदा सुख वरीये ॥ श्री० ॥ ६ ॥ इति ॥
