________________
अर्थ (अनेण बिसेसेणं) वीजा कोइ विशेषषडे एटले कोप पामेलो के हसतो विगेरे अवस्थावाळो अथवा (वमेणं) IF कृष्णादिक वर्णे करीने जगातो, ( भावं ) उपर कहेला अलंकतत्त्वादिक भावने ( अणुमुते उ) नहीं भूकतो-तजतो सतो I
जदातार जो मने भात पाणी आपशे तो हुँ प्रण करीश. (एव) प्रकारे अभिग्रह लइने (चरमाणो) भिक्षाटन करता। साधुने ( खलु ) निश्चे ( भावोमा ) भाषायमौदर्य-भाव ऊनोदरि (मुणेमन्वं ) जाणवी. २३.
हवे पर्याय ऊनोदरि कहे छे..दच्चे खित्ते काले, भावम्मि अ आहियाँ उजे भावा । एएहिं ओमचरो, पज्जवचरो भवे भिक्ख ॥२४॥
अर्थ-( दध्वे ) अशनादिक द्रव्यने विषे, (खित्ते ) ग्रामादिक क्षेत्रने विषे, ( काले ) पोरसी श्रादिक काळने विष, | (भावम्मिश्र) तथा स्त्रीत्वादिक भावने विषे (जे भावा) जे भावो एटले एक दाणो न्यून आदिक पर्यायो (श्राहिया उ) कहेला छ, (एएहिं ) ते सर्व मावोवडे (ओमचरओ) अक्मौदर्यने आचरण करनार (भिक्खू ) साधु (पजवचरो) पर्यवचरक एटले पयोय अवमौदर्यतुं माचरण करनार ( भवे ) होय छे. अहीं पर्यवशन्दवडे पर्यचनुं प्राधान्य कहेवानी इच्छा होवाथी पा पर्यव अवमौदर्य कहेवाय छे. ए ज प्रमाणे क्षेत्रादिकनुं प्राधान्य कद्देवानी इच्छाथी क्षेत्रादिक भवमौदर्य कहेवाय छे. परंतु तत्वथी तो ते सर्वने विषे द्रव्यर्नु अवमौदर्य संभवे छे. कदाच कोइ क्षेत्रादिक अवमौदर्यमां द्रव्यनी न्यूनता न होय, तो त्या क्षेत्रादिकनी न्यूनताने पाश्री अवमौदर्य कद्देवाय छ एम जाण. २४.
हवे भिचाचर्या नामनो त्रीजो बाझ तप कहे के
