________________
तत्त्वथी जे सत्यसायुक्त होय तेने ज मार्दव होइ शके छ, सत्या पण भावसत्य ज प्रधान छे, तेथी मावसत्यने कहे छ.
भावसच्चेणं भंते ! जीवे कि जणय ? मावसच भावविसोहि अणयइ, भावविसोहिए अ | वहमाणे जीवे मरहंतपामसरस धम्मस्स पाराहणयाए अब्भुढेइ, अरहंतपासत्तस्स धम्मस्स आराहणयाए अब्भुद्वित्ता परलोअधम्मस्स आराहए भवइ ॥ ५० ॥ ५२ ॥
अर्थ- (भंते ) हे भगवान ! ( भावसच्चे ) भावसत्यवडे एटले शुद्ध अंतःकरणवडे (जीवे ) जीव (किं जणयह ) शुं उत्पन्न करे ? उत्तर-(भावसषेणं, भावसत्यवर्ड जीव ( भावविसोहिं ) भावविशुद्धिने एटले अध्यवसायनी शुद्धिने । (जणयइ ) उत्पन करे छे. ( भावविसोहिए अ) ने भावविशोधिने विषे ( वट्टमाणे ) वर्ततो (जीवे ) जीव ( भरतपसत्तस्स ) अरिहंते प्ररूपेला ( धम्मस्स ) धर्मनी (आराहणयाए ) अाराधनाने माटे ( भन्मुढेइ ) उत्साहवाळो थाय छे. ( अरहतपयत्तस्स ) भने अरिहंते प्ररूपेला (धम्मस्स ) धर्मनी (आराहण्याए ) आराधनाने माटे (अन्मुद्वित्ता) उधमवंत थइने (परलोअधम्मस्स ) परलोकना धर्मनो (राहए ) आराधक ( मवइ ) थाय छे, एटले परभवा जिनपर्मनी ने | विशिष्ट भवनी प्राप्ति थाय छे. ५०-५२,
भावसत्य सते करणसत्य पण होय छे तेधी करणसत्यने कहे थे.करणसच्चेणं भंते ! जीवे कि जणयइ ? करणसच्चेणं करणसत्तिं जणयइ, करणसचे अ
