________________
अपने चित्तनी प्रसन्नताने पामेलो ( जीवे ) जीव ( सच्चपाणभूमजीवसत्तेसु ) सर्व प्राण-घे, त्रण अने चार इंद्रियोवाळा, भूत-वनस्पतिकाय, जीव-पंचेंद्रियो अने सव-चाकीना जीयो, ए सर्वने विष (मिचीभावं ) परहितना चितवनरूप मैत्रीमावने ( उप्पाएइ) उत्पन्न करे छे, (मित्तीमा उवगए प्रावि ) तथा मैत्रीभावने पामेलो एका पण ( जीवे ) जीव ( मावविसोहिं ) रागद्वेषना अभावरूप नावविशुद्धिने स्टले विविशुलिने (कास) करीने ( निब्भए मवइ ) निर्भय थाय छे-समग्र भयना कारणनो अभाव थवाथी भय रहित थाय छे. १७-१६.
आवा गुणचाळाए स्वाध्याय करवानो छ तेथी हवे स्वाध्यायने कहे छे.
सज्झाएणं भंते ! जीवे किं जणयइ ? सज्झाएणं नाणावरणिज कम्मं खवेइ ॥ १८ ॥ २० ॥ अर्थ- -( भंते ) हे भगवान! (सज्झाएणं ) स्वाध्यायवडे करीने (जीचे ) जीव (किं जणयइ ) उत्पन्न करे ? | उत्तर-( सज्झाएणं) स्वाध्यायवडे करीने जीव (नाणावरणिज्जं ) ज्ञानावरणीय ( कम्म ) कर्मने तथा उपलक्षणथी बीजां कर्मोने पण ( ख ) खपावे छे-चय करे छे. १८-२०. स्वाध्यायमा प्रथम वाचना करवानी के तेथी हो वाचनाने कहे छे.
वायणाए णं भंते ! जीवे किं जणयइ ? वायणाए णं निजरं जणघइ, सुअस्स अणासायणाए वद्दति, सुअस्स अणासायणाए वहमाणे तित्थधम्म अवलवइ, तित्थधम्म अवलंबमाणे
