________________
हवे आ अध्ययनने समाप्त करता महापुरुषना संगनुं फळ कहे छे..केसिंगोअमओ णिच्चं, तम्मि आसि समागमे । सुंअसीलसमुक्करिसो, महत्थत्थविणिच्छओ ॥८॥ ___ अर्थ--( तम्मि ) ते नगरीमा (णिचं ) हमेशां (केसिमोयमो) केशीकुमार अने गौतमस्वामीनो ( समागमे ) समागम (आसे ) थया कया, तेथी ( सुअसालसभुक्कारमा ) श्रुत अने शीळनो एटले ज्ञान अने चारित्रनो उत्कर्ष धयो, सथा ( महत्वत्थविणिच्छरो) महाधे एटले मुक्तिना साधनपणाए करीने महा प्रयोजनवाळा जे शिक्षा अने व्रत विगेरे | अर्थो तेनो निश्चय पण थयो, अर्थात् शिक्षा, व्रत अने तत्त्वो विगेरे पदार्थोनो निश्चय धयो. अहीं केशीकुमार तथा गौतम- | स्वामीने तो मर्थनो निश्चय हतो ज. पण नेमना शिष्योने अर्थनिश्चय थयो एम जाणवानुं छे. ८८. | तोसिआ परिसा सव्वा, सम्मगं लमुवदिया। संक्षुआ ते पसीअंतु, भयवं केसीगोअमति बेमि ॥८॥ ___ अर्थ-श्रा रीते ( तोसिमा) प्रसन्न थयेली ( सन्त्रा) सर्व ( परिसा) पर्षदा ( सम्मग्गं ) सन्मार्गने एटले मुक्ति- | मार्गने आराधवा ( समुवट्ठिा ) सावधान थइ. ( ते ) ते ( भयवं ) पूज्य अने ज्ञानवंत एवा ( केसीगोत्रमा ) केशीकुमार | अने मौतमस्वामी (संधुआ) पदाए स्तुति कराया मता (पसीअंतु) सत्पुरुषो उपर प्रसन्न थाओ (त्ति बेमि ) एम हुँ । कहुं छु. ए प्रमाणे सुधर्मास्वामीए जंबूस्वामीने क.८६.
इति प्रयोविंशमध्ययनम्. २३.