________________
जेथी नहीं लावी पानी मने संगम कराव्यो." पछी राजाए तेणीने पूछथु के–“हे भद्रे ! कुळपति क्या ? तेमने जोवा ।। माटे हुं अत्यंत उत्सुक छु." सखीए का के-"अहीं आवेला साधुण भाजे अहींथी विहार को छे, तेमनी साथे गया छे, थंटेक दूर सुधी जइ तेने चांदी हमणां पाछा आवशे." आम बात चाले छे एटलामां अश्वना पगलाने अनुसरी || राजानुं सैन्य प्राश्रम पासे अस्वी पहोंच्युं. ते जोइ ते बने कन्याओए 'श्रा सुवर्णबाहु राजा पोते ज छ' एम जाणी लीधु.
कपतिना प्रावतां सुपी श्रापमानी शी अवस्था थशे?' एम शंका करती. सखी तेणीने महाकष्टथी पाश्रममा || | लइ गइ, पछी ते नंदा नामनी तेनी सखीए आश्रममा आवेला गालबमुनिने तथा रत्नावळीने भानंदथी सुवर्णबाहु राजानी सर्व बात कही बतावी. ते सांभळी हर्ष पामेला गालबमुनि रत्नावळी, पद्मा अने नंदा सहित राजानी पास आव्या. राजाए पण मुनिनुं बहुमान कर्यु. पछी मुनिए राजाने कह्यु के–“हे राजा ! ज्ञानीए आ पद्माना पति तमने कह्या छे, तेथी आ मारी भाणेजने तमे परणो. " ते सांभळी अत्यंत हर्ष पामेला राजाए गांधर्वविधिथी तेणीनुं | पाणिग्रहण कयु.
ते वखते त्यां विमानोवडे आकाशने पाच्छादन करतो पद्मोत्तर नामनो विद्याधर राजा के जे पमानो सापत्न भाइ थतो हतो, ते आव्यो, रत्नावळीना कहेबाथी तेणे सुवर्णवाहु जाने नमस्कार करी कह्यु के-" हे देव ! तमारो वृत्तांत सांभळीने हुँ तमारी सेवा करवा श्राव्यो छु, हे स्वामी ! तमे जाते पधारीने वेताहय पर्वतपर रहेला मारा रत्नपुर नगरने पवित्र करो. " आई तेनुं वचन अंगीकार करी रत्नावळी अने कुछपतिनी रजा लइ राजा परिवार सहित तेना
-
----
