________________
* वतना अर्थी एवा ते राजाने विश्ववत्सल प्रभुए पोते ज दीचा पापी. तेनी पाछळ तत्काळ ते महत्तर पुत्रे पण दीक्षा ग्रहण | | करी. 'सत्पुरुषोनो संग कल्याण श्रापबामा कामदुधा सदृश छे.' त्यारपछी ते राजर्षिने प्रणाम करी शक्र इंद्रे कयुं के !
-" हे मुनि ! तमे आदी मोटी समृद्धिनो सहसा त्याग कर्वो, माटे तमने धन्य छे. हे सत्य प्रतिज्ञावाळा ! मोटा साम्राज्यनी* त्याग करी व्रत अंगीकार करवाथी तमे तमारी प्रतिज्ञा पण सत्य करी छे. केमके जिनेश्वरनी अर्चा करवी ते त्र्यपूजा के अने जे चारित्र ग्रहण करखं ते भावपूजा छ, द्रव्यपूजा करनार करता भावपूजा करनारने अत्यंत अधिक मानेली छे, तेथी तमे भावपूजा करीने मने जीती लीधो छे. मागी बीजी रही मति .. पर व्रत लेवानी मारी शक्ति नथी." आ प्रमाणे ते राजर्षिनी स्तुति करी शक इंद्र स्वर्गे गयो अने ते राजर्षि उग्र तय करी सर्व कर्मनो क्षय करी मुक्तिपुरीमा गया.
इति श्रीदशार्णभद्र राजर्षि कथा. नेमी नमेहि अप्पाणं, सैक्खं सक्केण चोईओ । चईऊण गेंहं वइदेही, सोमाले पविदिओ॥ १५॥
अर्थ-(बइदेही ) विदेह देशना स्वामी (नमी) नमि नामना राजा (सक्ख ) साक्षात् ( सकेण ) शक्र इंद्रे (चोइओ) | प्रेर्या सता एटले ज्ञानचर्याने विष परीक्षा कर्या सता (अप्पाणं ) पोताना प्रात्माने ( नमेहि ) नीतिमा स्थापन करता हवा एटले जरा पण कषाय करता न हवा, तथा ( गेहं ) गृहवासनो ( चइऊण ) त्याग करीने ( सामने ) साधुपणामां-चारित्र धर्मने विषे ( पजुडिओ) स्थिर थया एटले उद्यमवंत थया. ४५.
