________________
t
कम्यु. ते तप अंगीकार करीने ते पोताने घेर गइ. ते तपना प्रभावी तेणीने पारणा नेदिवसे सारं भोजन मळया लाम्यु. एकदा पोताना घरनी भीतनो थोडो माग पडी गयो, तेमांधी घग्गुं सुवर्ण नीकळ्थु, ते जोइ श्रीदचा आनंद पामी. पछी तपने छेडे तेणीए पेला द्रव्यचडे मोटा उत्सव पूर्वक उत्तम उद्यापन का, ते दिवसे मासक्षपमणने पारणे कोह मनि त्यांना तेमने तेणीए भक्तिथी आहार पाणी वहोराव्यां, पछी मुनि श्राहार करी रह्या त्यारे ते श्रीदत्ता ते मुनिनी पासे गइ. तेमना मुखथी धर्मोपदेश सांभळी तेणीए श्राद्धधर्म अंगीकार को. त्यारपछी एकदा तेणीए विचार को के-"मा धर्मथी मने काइ फळ थशे के नहीं ?"श्रा रीते धर्मने विषे विचिकित्सा करी तेनी आलोचना कर्या विना ज मरण पामीने * हे वत्सा कनकधी ! ते श्रीदत्ता तुं ज मारा पुत्र दमितारिनी पुत्री थह छे. ते विचिकित्सान पा फळ तने प्राप्त थयुं छे. कारण के धर्मनी थोडी पण विराधना घणुं दुःख मापे छे."
आ प्रमाणे केवळीना मुखथी पोतानो पूर्वभत्र सांभळी कनकधी वैराग्य पामी, तेथी तेणे वासुदेवने कथु के-"हे महामाग्यवान् ! हुं संसारथी भय पामुं छु, माटे मने व्रत ग्रहण करवानी आज्ञा आपो." ते सांभळी विस्मय पामी अनंतवीर्ये कह्यु के–" हे कल्याणी ! हमणां तो तुं शुभापुरीमा चाल. पछी त्यां श्रीस्वयंप्रभ जिनेश्वरनी पासे मोटा उत्सव पूर्वक दीक्षा ग्रहण करजे. " आ प्रमाणे कद्दी ते वासुदेव तेणीने साथे लइ मुनिने भक्तिथी प्रणाम करी परिवार सहित शुभापुरीए गया. ते वखते त्या प्रथमधी प्रतिवासुदेवे मोकलेला विद्याधर राजाओनी साथे वासुदेवना पुत्रने युद्ध करता जोइ महा वळवान बळभद्र तेमनी सन्मुख दोध्या, अने पोताना सीर (हळ ) नामना हथियारने चोतरफ भमाडवा लाग्या.
te-Daoke-ok---
ADDHcker-2
--