________________
स.
एम कही तेणे श्रीविजयने शतावरणी, धनी मने मोचनी ए त्रय महाविद्यामो मापी. पछी सैन्य सहित पोताना पचिसो पुत्रार्थी परित्ररेला श्रीविजयने अमिततेजाए, सुताराने लावषा माटे अशनिघोष साथे लडाइ करवा मोकल्या. श्रीविजय राजा विधापना चावट कार ने माछादन करता शीघ्रपणे चमरचंचा नगरी पासे जा पहोंच्या. भहीं अमिततेजा अशनिघोषने घणी विद्यावाळो जाणी परविद्याना बळने नाश करनारी महाज्वाळा नामनी महाविद्या साधवा माटे पोताना सहस्ररश्मि नामना पुत्रने साथे लइ हिमवंत गिरि उपर गयो. त्यां सहस्ररश्मिधी रक्षण करातो ते महा पराक्रमी अमिततंजा एक मासना उपवासनो नियम लइ विद्या साधवा वेठो. ____ अहीं चमरचंचा नगरी पासे आने श्रीविजय राजाए पोताना इतने अशनिघोष पासे मोकन्यो. तेणे जइ तेने कर्यु | के–'ह राजा ! प्रतारणी विधावडे श्रीविजय राजाने छतरी तेनी प्रिया सुताराने हरण करता वीरमानी एवा तने शुं| कोइपण लजा आवी नहीं ? अथवा तो हीन पराक्रमवाळाने छळ ज बळ होय छे. परंतु सूर्य समान श्रीविजय राजा छतो अंधकार जेबा तारी शक्ति शी रीत स्फुरायमान थवानी छ ? माटे हवे श्रीविजय राजाने नमस्कार करी तेनी प्रिया सुतारा तेने पाछी सोप. अन्यथा तारा प्राण सहित ते राजा पोतानी प्रियाने ग्रहण करशे." ते सांभळी क्रोध पामी अशनिपोष बोल्यो के-“रे दूत ! तुं अत्यंत धृष्ट अने उद्धत छ, तें कहूं ते जाण्युं. जो मंदबुद्धिवाळो श्रीविजय महीं मान्यो छे तो तेथी शुं थयुं ? ते विचारो मारा पराक्रमना एक अंशने पण सहन करी शकचानो नथी. शुं सूर्यना प्रकाशनो एक लेश पथ | घुबड सहन करी शके ? माटे ते श्रीविजय जेम भाथ्यो तेम ज पाछो चाल्यो जाय तो ठीक छ, अन्यथा सुताराने तो पामशे
